Samen met de adoptanten van Thera reden we richting ons Isabelleke,… Daar aangekomen, kregen we een huilende Isabel in onze armen,… De hondjes die ze al 5 jaar lang dagelijks te eten bracht, every single day, werden vergiftigd,… Eentje was dood geschoten door de omwonende jagers, wisten de mensen uit de buurt te vertellen,… Het verdriet van het kleine mensje gaat me diep,… Met de weinige middelen die ze heeft, heeft ze deze straathondjes jarenlang hun dagelijkse maaltijd gebracht, ze werden bij ons gecastreerd,… Ze konden nog vele jaren ongestoord en gelukkig vrij leven, maar het mocht niet zijn,…
Ze had ook weer zes pupjes in een citroenendoos voor de deur gekregen,… Een cabrero had weer twee hondjes laten uithongeren, en die waren er ook weer bij gekomen,… En dan nog enkelen,… Ook daar is het erger dan ooit,… We hebben een hele dag bijgewerkt en fotootjes genomen van de nieuwelingen, getracht ons Isabelleke te troosten,…
Het was weer een drukke dag die zo voorbij was,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten