Beste Allemaal,
Dit wordt een lang verhaal maar het moet me van mijn hart,…
Begin deze week werd een staking van de transporteurs aangekondigd,… Er zou op 20-21-22 december, vlak voor Kerst, gestaakt worden, net wanneer wij een transport gepland hadden,… We liepen het risico dat onze hondjes en katjes die dan onderweg zouden zijn, geblokkeerd werden, dus heb ik in allerijl het transport enkele dagen vervroegd opdat ze toch geen hinder zouden ondervinden en veilig thuis geraakten voor Kerst.
We hadden nog een volle week, dus de aanvraag voor de transportdocumenten werd per spoed ingediend,… Alles werd voorbereid voor hun grote reis naar huis, voor zij die geluk hadden en een baasje gevonden hadden. Onze vrijwilligers in België en Nederland maakten er werk van dat elk baasje verwittigd werd en alle viervoeters waren wel gekomen.
Het is altijd net iets anders tijdens de Kerstdagen,… Je wil ze zo graag naar huis, je bent gevoeliger als je ze in die kooien ziet, je voelt het trieste van elk viervoertertje net nog iets meer aan.
Donderdagnamiddag, net als we klaar waren met een afschuwelijke reddingsactie in Algeciras, een geval van zware verwaarlozing, kreeg ik telefoon van Veerle,… Ze klonk erg triest, oei daar is iets,… En ja, er was iets,… De OCA, de Spaanse instelling die de transportdocumenten en viervoeters moet controleren , liet “even” weten dat onze honden niet naar huis konden vertrekken zaterdag, want ze hadden te weinig personeel en te weinig tijd.
Een hartverzakking bij elk van ons,… Hoe? Waarom? De aanvraag was op tijd ingediend,… Het was een slag in ons gezicht. Onmiddellijk heb ik getracht hier iets aan te veranderen, maar ze bleven voet bij stuk,… Neen,…
En nu?
De mensen die hun viervoeter verwachten,…
Alle voorbereidingen,… De gedane kosten,…
De hondjes en katjes zaten al in quarantaine, fostergezinnen
hadden hun opvangertjes reeds gebracht,…
Bijna 50 gezinnen moesten teleurgesteld worden,…
Daarop ben ik beginnen mailen naar alle mogelijke instanties, directors en oversten, gebeld en gesproken met collega’s en wat nog meer,… Ik kon hier echt niet tegen,… Niet nu, met Kerst,… Het was 4 uur als ik mijn bed in ging,…
De volgende ochtend belde Carmen, een goede vriendin van me,… Ook zij was verbijsterd door deze makkelijke annulering van iets waar echt wel meer achter zat dan gewoon annuleren. Maar, zei ze, er is reactie op je actie!!
Het was ook zij die me gisterenmiddag belde en zei : “Fabbeke, zet er maar vaart achter, want ze komen om 14h de controle doen,… Jouw viervoeters gaan naar huis met Kerst!!!!”
Wat er dan door je heen gaat is moeilijk uit te leggen,… Maar alle inzet, zenuwen en tranen waren niet voor niets geweest,… De controle kwam er uiteindelijk, zeer gedetailleerd maar zeer correct,… En daar waren ze dan, de langverwachte transportdocumenten (TRACES), klaar voor vertrek!!
En zo mochten we allen weer bijna 50 families gaan bellen en mailen, alle hens aan dek voor het vertrek,… Maar ze mochten naar huis en dat is wat telt !!
Dat rescue organisaties voor dergelijke instanties altijd op de laatste plaats komen doet pijn,… Er was geen tijd voor hen,… Voor hen zonder stem,…
Ik kan je vertellen dat ik weer trots was op mijn team, dat zo met me mee vocht,… We hebben samen gehuild toen we deze kleine, maar voor ons grote, machtsstrijd wonnen,… Wij zijn alleen maar dankbaar dat onze lieverds naar huis mochten, voor Kerst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten