Twee maanden geleden moesten we afscheid nemen van onze beste vriend Lonneke (ace Alonso). Twaalf jaar geleden mocht je bij ons komen wonen, samen zijn we op weg gegaan en waren we twee handen op 1 buik. Altijd was je aan mijn zijde, samen op stap of naar school. Wanneer we ziek waren, lag je trouw naast mij tot ik genezen was. Toen we onze zoontjes mochten verwelkomen, was je dol enthousiast. Ze waren beslist je beste vrienden en je ging voor hen door het vuur. Elke avond maakte je een controle wandeling bij de kindjes om te zien of alles goed was en ging dan trouw bij hen slapen. We hebben mogen genieten van je eindeloze geduld met de kindjes en wat heb je hen veel geleerd, ongelooflijk dankbaar voor wat je voor ons hebt gedaan.
Helaas ben je ziek geworden en konden we je niet meer helpen, want je hartje was op. Je hebt je uiterste best gedaan om er toch nog een extra jaartje bij te zijn. Nu woon je in een sterrenhuisje en kijken we trouw elk weekend naar je en hopen we dat je daar geen pijn meer hebt, maar we missen je nog elke dag verschrikkelijk! Dank u ACE voor die prachtige jaren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten