Lotta (voorheen Sissi)

Hoe is het nu met: Lotta

We hebben Lotta nu bijna een jaar bij ons en het gaat heel goed met haar! Toen we haar net kregen was het meteen raak en sneeuwde het volle mep. Wat moet dat wennen zijn geweest! Was ze in het begin nog een wat onzeker hondje, voorzichtig in toenadering, bijna niet spelen.. inmiddels sprint ze zelfzeker door het huis en rent ze dolblij op je af met haar speeltje in de bek! Ook heeft ze zich al het hele huis toegeëigend. Ze ligt het liefst in nisjes, boven aan de trap of in de inham van de (ongebruikte) schouw. Haar kussens hebben we er ook maar neergelegd.

Ze is de grootste lieverd en de grootste enthousiasteling op straat. Geen hond slaat ze over om enthousiast te besnuffelen! Nee echt, ook al staat de ander er maar wat sloom bij of heeft die er duidelijk geen zin in... dit lijkt niet aan te komen bij haar. Onvermoeid nieuwsgierig en speels is ze. Alleen naar volwassen mannen is ze wat terughoudend. 

Haar lievelingsuitjes zijn die naar het strand en op het skûtsje. Het strand was de eerste plek waar ze los mocht. We hebben een paar maanden gewacht om te zien of ze goed op haar naam reageerde, naar ons toekwam met roepen en buiten op straat lopend zich op ons ging richten. Dat ging steeds beter en uiteindelijk, na ook al vaker op het strand met een lange lijn te hebben gelopen, durfde we het aan om haar los te laten. Een wereld ging voor haar open! Ze sprint euforisch het strand op, cirkelt rond je en rent alle hondjes eruit! Ze reageert heel goed op haar 'roep'. Een hoge oe-hoe waardoor ze ook van een afstandje hoort dat ze bij ons moet komen. Dat is eigenlijk natuurlijk zo ontstaan, ze ging zo snel dat ik het eens spontaan probeerde en zag dat ze het snapte. Met haar lange poten en 70 km per uur houden we haar zelf namelijk niet bij! Ook ging ze mee op het skûtsje van mijn schoonvader, een grote Friese zeilboot waar je met 15 man op kunt. Dat vond ze fantastisch! Lekker met de oren in de wind! Het ging ook helemaal goed, het hondje van de schoonfamilie was mee en die is het gewend om te varen. Lotta is dikke vriendinnen met haar en heeft aan haar een goed voorbeeld! Zoals je op de foto ziet had Lotta het erg naar haar zin! 

Ook scharrelt ze tevreden rond in onze tuin. Waar altijd wel een takje te vinden is om op te kluiven.. die wij dan soms toch inruilen voor haar eigen stok van koffiehout. Wat beter is omdat het niet splintert. Alleen na intensief gebruik ligt de vloer toch regelmatig vol met kleine stukjes hout.. We hebben een alternatief gevonden in een stuk gewei. Waar ze helemaal extatisch van wordt! Haar mand met kussens vliegt meer dan eens door de kamer heen omdat ze wild op het gewei afspringt alsof ze het hert zelf opjaagt! 

Onze woonkamer is boven en elke avond lopen we met haar naar beneden om haar een laatste plas in de tuin te laten doen en een aai te geven als ze 'te plak' ligt. Fries voor op haar plekje. We voeden haar deels Spaans, deels Nederlands en deels Fries op. Zo krijgt ze haar eigen roots en die van ons mee. We genieten er ontzettend van om haar in ons leven te hebben. Ook als ze er weer eens met een sok of een slof vandoorgaat, de deugniet.