Mijn levensverhaal,…
Mijn naam is Braco, nu zeven hondenjaren oud,... Mijn herinneringen als pup koester ik al die jaren lang, zij houden me recht, ik leef ze elke nacht alsof het gisteren was,… Ik werd meegenomen uit een nestje, het zoveelste al van mijn lieve mama,... Ik was het witte pluisje op Kerstdag met een rode strik om het doosje heen. Zoveel kinderhandjes hadden me lief,… Voor zoveel kindertjes was ik een pluizebolletje, een beertje, knuffeltje,…
Toen ik groeide werd ik te groot en werd verbannen naar de finca van opa ver buiten de stad en ver van iedereen van wie ik dacht dat me lief had,… Vanaf mijn 7 maanden hang ik aan een ketting,… Opa kwam om de dag heel even en dan mocht ik heel even vrij, dan liep en rende ik, om dan weer vast te hangen aan de ketting en achter te blijven op de campo, in de stilte,… Nachtenlang heb ik gehuild en me verweerd, dit kon niet waar zijn,… Maar met de jaren ging ook mijn hoop heen, mijn levenslust en kracht om dit te trotseren,... Geen mens die om me kwam, geen mens die me kon horen,… Ik hield me vast aan de mooie herinneringen omdat mijn hartje voor hen bleef kloppen, voor diegenen die ik lief had,…
Vandaag hebben ze Opa weggebracht, ik kreeg nog een laatste blik van hem,… Voor hem wordt nu gezorgd maar ik moet naar het dodenstation,… Er werd voor mij niet naar een oplossing gezocht, ik was ten dode opgeschreven,… Op het nippertje namen jullie het voor me op, en mocht ik naar een fostergezin,… Hier leefde ik weer de herinneringen, maar dan echt,… Hier mag ik weer mee tellen,… Hier krijg ik weer moed om verder te leven,…
Ik zou zo graag nog enkele jaren gelukkig zijn,…
Braco.
FR - http://ace-charity.org/fr/chiens/chiens-a-adopter/19776
Geen opmerkingen:
Een reactie posten