Bas en ik 6 jaar bij elkaar.

Hallo Ace vrienden en vriendinnen,

 

Op 11-9-2021 is Basje alweer 6 jaar bij mij en hij is dan  precies 8 ½ jaar.

Toen hij op Schiphol werd overgedragen kwam er een zwaar medicijn mee voor de uitslag waarmee hij uit het dodingsstation kwam. Het was bijna genezen doch hij moest de kuur afmaken. Daarna nooit meer medicijnen hoeven gebruiken. We gaan 1 x per jaar naar de dierenarts voor de nodige prikken. En hij is 2 x gecontroleerd op Leismania. Gelukkig negatief.

 

  Andrew (10509) Vlak voordat hij naar het vliegveld ging en daarna herdoopt werd in Basje.

 

Na een paar maanden was alles over en was het een heel andere zelfbewuste ondeugd geworden, waarmee ik rap op hondencursus ging.

 

Wij wandelen veel want Bas kan niet tegen autorijden. Wat ik ook probeerde, het zal nooit zijn hobby worden. En onder de pillen stoppen doe ik liever  niet. Dan maar bijna alles lopend doen. Dit was dan ook de reden dat wij na de basiscursus zijn gestopt want Bas spoog soms de auto onder. Maar het was ook genoeg. De basis was gelegd en hij kon goed met de andere honden.

 

En na het inspannen ligt mijnheer vorstelijk uit te rusten.

Verder heeft hij eigenlijk nooit wat.

Nou ja….nooit! Vreemde mannen moet hij niet. Er staat in de kamer een Bench en alleen als er vreemd volk komt, b.v. een monteur die iets moet repareren, dan gaat hij er even in met het deurtje dicht. Ik riskeer niet dat hij doorhapt.

Wij zijn dus bijna altijd samen. Hij is mijn schaduw. Waar ik ook in huis zit met de keuken als zijn favoriet. Zijn mand in de slaapkamer weet hij ook goed te vinden. Verwend?  Ja dus, we zijn maar samen. Soms, als het niet anders kan, is hij bij de buurvrouw. En ook daar wordt hij schromelijk verwend.

Vier maal per dag lopen met de langste wandeling in de ochtend van zo’n 5 a 6 km. En vanaf 1 oktober weer los op het strand bij het meer wat wij hier hebben. Nu is dat behelpen op een stukje losloopgebied waar weinig honden komen.

Ik hoop nog vele jaren samen met hem te mogen genieten. Hij is echt mijn maatje. Maar gezien mijn leeftijd ook tevens de laatste hond.

Vanaf mijn 11^e jaar heb ik, toen vanzelf onder begeleiding, voor ze mogen zorgen. En later, als medewerkster Kynologenclub leerde ik ook het 1 en ander.

 

Dit is Bas nu. 

Ik bedank Ace en Fabienne dan ook hartelijk dat ik vanaf  2004 toch nog 2 x een geweldig maatje kon hebben.

Tot de volgende keer. Belia en Basje