Pagina's

dinsdag 31 augustus 2021

Dagboek van Fabienne - Dikke Berta,... Een imposante verschijning, maar een echte hartendief!

De politie stond voor de deur,… Ze moesten een inbeslagname doen van een kruising American Bully,… Haar baasje kon haar niet de zorgen geven die ze nodig had, en de situatie was niet langer houdbaar,… Ze moesten haar eigenlijk meenemen naar het dodenstation, maar kregen het niet over hun hart,… De vraag kwam dus of wij, ook al zitten we over- en overvol, haar konden redden,…

En zo kwam onze salontafel binnen,… Een enorme American Bully kruising die waarschijnlijk als fokteef gediend heeft,… Maar wat haar verleden ook geweest is, het is een echte schat,… Een door en door zacht karakter, zo steelt ze ieders hart,... Ze ziet er niet uit maar is enorm innemend met die lieve kop van haar,… 

Ze moet op dieet en heeft verzorging en aandacht nodig, dat wel,… Maar ons Dikke Berta is sociaal, rustig en vriendelijk! Wie haar een gelukkig wil geven, zal kennis moeten hebben van dit ras en weten dat onze lieverd alleen gaat daar waar er een hemel op haar wacht!






Meer informatie over Dikke Berta:

NL - http://ace-charity.org/nl/honden/honden/19664 

FR - http://ace-charity.org/fr/chiens/chiens-a-adopter/19664 

Gepersonaliseerde sleutelhanger, langs 2 kanten bedrukt

Ze kosten 10€ per stuk exclusief verzendkosten. Bestellen kan door een mailtje te sturen naar myriammerckx@msn.com

Opbrengst is voor ACE/SHIN






Milka

Milka is nu 1 jaar bij ons, een jaar met vallen en opstaan,  maar ze heeft veel bij geleerd en we snappen haar streken nu ook beter. In het begin was ze erg territoriaal en vond dat alles van haar was, ieder plekje verdedigde ze. Maar met veel liefde geduld en lekkers zijn we al een heel eind gekomen. Ze heeft nog wel haar streken, maar ze leert nog iedere dag bij.  We zouden haar niet meer kunnen missen. Ze heeft ons hart gestolen. We gaan gewoon op de zelfde voet verder, want dat werkt. 

Vriendelijke groet van de baasjes van Milka,  Hugo en Mientje 




Tommy nu één jaar bij zijn baasjes.

Met tommy gaat alles goed, alleen op controle bij de dierenarts bleek hij wat te zwaar maar dat is volgens de dierenarts mede te wijten aan de castratie op latere leeftijd.

Hij is echt een schat hoor met een beetje eigen wil maar dat is niet erg. Hij is wel ontzettend sterk. Tommy gaat nooit ver van ons vandaan, als hij achter in de tuin is komt hij ons halen om met hem te spelen en is gek op de kleinkinderen, alle kinderen eigenlijk.

Tommy is ook mee geweest op vakantie naar Makkum en dat ging ook allemaal goed.

Ik laat hem 5 x per dag uit, dat is goed voor  hem en voor mij en hij is heel gek op de mensen van 50+ centrum.

We willen echt niet meer missen hoor, het is onze 3e labrador en we hopendat hij net zo oud wordt, die werden rond de 14 jaar.








Goede morgen!!

Een nieuwe bewoner in ons midden... Vast gebonden aan de poort met een lange lijn... 



maandag 30 augustus 2021

Dagboek van Fabienne - Ze verdienen een tweede kans,... Een baasje,... Een familie,...

Als je even van op afstand kijkt naar onze refugio, zie je honderden hondjes en katten,… Ooit waren ze welgekomen en graag gezien,… Vandaag wachten ze gelaten, maar met een enorme verdriet, op wat gebeuren zal,... Velen van hen komen van jagers of van een slechte achtergrond, en zijn na een week blij en dankbaar,… Kwispelende staartjes, blije smoeltjes,… 

De viervoeters die van een familie of een goed baasje komen echter, die jarenlang verwend werden en dan bij ons terecht kwamen, die treuren,… Hun verdriet gaat diep en is echt,… Geen komedie noch doen alsof,… Hun verdriet blijft duren, of het slaat om en ze herpakken zich,… We hebben ook mee gemaakt dat een hondje dusdanig van streek is dat hij of zij stopt met eten, stopt met leven,… Ze geven op,… 

Waarom gaan mensen dure koopjes aan en houden ze de broodfok in stand? iets wat je als rescue niet kan begrijpen,… Het dagboek van vandaag is een oproep voor de opgevertjes, die hun verdriet niet kunnen overwinnen en dringend liefde en aandacht nodig hebben,… Denk er eens over na, een rescue is zo dankbaar,… Geef hen een kans,...

 

Dit zijn enkelen van onze sukkelaartjes:













Thor nu Pepe 1 jaar thuis!!

Het gaat heel goed met Pepe. Morgen is hij een jaar bij ons. Pepe's vacht is nog niet helemaal terug, maar verbetert met de week. Ik geef hem nu Biotine en dat helpt. Ook hebben we Pepe begin maart al laten testen op bovenstaande ziektes. Pepe loopt los bij het wandelen (hij luistert geweldig) en als er een andere hond aankomt, maak ik hem vast,. Hij is nog steeds vrij onvoorspelbaar in hoe hij reageert. Zijn lichaamstaal is me inmiddels wel bekend waardoor ik gewoon anticipeer. Jammer dat hij dat nog steeds doet, maar verder is hij een geweldige hond. Lief, dankbaar, knuffel, grappig, klunzig en het beste maatje van Loewie (andere hond), de kinderen en ons.

Hierbij wat foto's  van Jut en Jul...'


Thor in de Refugio











 


 


In Memoriam Zenna

Vandaag,  maandag 30 augustus is het precies 14 jaar geleden dat we Zenna, toen nog Zena ophaalden van het vliegveld in Antwerpen.  Ons kleine knappe meiske op lange stelten, van ongeveer 4 maanden oud, kwam helemaal vanuit de omgeving van Malaga naar hier.

Al bij het zien van de eerste foto op de website van ACE SHIN wisten we,  die hoort bij ons! Ze stal meteen onze harten en dat gevoel is door de jaren heen alleen maar sterker geworden. We gokten samen met de dierenarts dat ze een kruising Podenco moest zijn. Met een kort, gecoupeerd staartje.

Een kleine doerak kon het zijn, maar zo ontzettend grappig, levendig, speels, gevoelig, sociaal,  lawaaiig, onwijs lief, heel slim, bijzonder communicatief en een heerlijke knuffel. Met een heerlijk Spaans temperament en deelde graag de lakens uit, zelfs toen al, bij onze oudere boxer Noë.  

Waar ze vroeger nog wel eens de kans greep, de hort op ging en je haar soms de hele wandeling niet zag omdat ze zigzaggend  met veel plezier door de bosjes sjeesde,  kon ze later genieten van haar vrijheid en liep ze eigenlijk altijd en overal los.

Toen ze 7 was verhuisden we naar een plekje midden in de natuur en kwam Griek Emrys van 7 maanden oud bij ons wonen.  Wat een geweldig paradijs was het daar,  iedere dag heerlijk het bos in en altijd samen op zoek naar mooie nieuwe wandelgebieden en zwemwatertjes. Een echt waterratje was het en kon goed zwemmen.  Overal gingen ze mee naar toe, op bezoek bij alle 'opa's en oma's', vrienden,  familie. Lekker touren met de auto,  wandelen en onderweg samen wat eten en later regelmatig met de camper op reis.  Zielsgelukkig was ze, samen met haar grote vriend Emrys,  waar ze heerlijk over heeft kunnen moederen. 


Langzaam begonnen op een gegeven moment de ouderdomskwaaltjes. Artrose in haar voorpootje,  een hernia in de onderrug, ze kreeg staar en werd wat doof... Gelukkig hebben we de allerbeste en -liefste dierenarts die er maar is en deed ze het heel lang heel goed op haar medicatie.  

Alsnog genoot ze onwijs van onze uitjes en het altijd samenzijn,  er zat zoveel levenskracht en -wil in! We kregen een oude fietskar die we altijd overal mee naar toe namen. Eentje waar ze zelf in en uit kon stappen. Kon goed zelf aangeven wanneer het liggen en uitrusten nodig was, maar ook wanneer ze zelf weer wou lopen.  Zo mooi om te zien! Zwemmen bleef ze heerlijk vinden,  we moesten haar alleen wat vaker uit het riet plukken wanneer ze zich weer eens vastgelopen had,  of weer op de kant heisen als ze de stijlste kant koos om weer uit het water te komen.

 

Bij een van onze laatste uitjes,  toen we na het wandelen op een terrasje zaten,  moest ze overgeven en viel ze even weg.  Heel naar en eng.  Dat bleek helaas het begin van steeds iets meer inleveren en achteruitgaan... Eten werd minder, at eigenlijk alleen nog maar lekkertjes. Gaf steeds vaker over,  werd magerder, maar bleef stug iedere dag haar vaste rondjes doen hier op het terrein,  mee mama ophalen van het werk en zelfs nog wandelen.  Tot het echt niet meer ging en ze doodziek en heel zwak werd over een week tijd. 

Met verschrikkelijk veel pijn in ons hart hebben we daarom moeten besluiten haar over te laten gaan, maandag 23 augustus. Fijn thuis, buiten, rustig en  genietend van de laatste zonnestralen.  Een stukje van onze harten nam ze met haar mee, wat een leegte laat ze achter.  Onze  lieve Zennie,  Zentje Pentje, Granny Pennie, mijn poppie, ons liefste schattie, ons allesje. Ons práchtige meisje met haar witgeworden lange snuit en wenkbrauwtjes. Haar schattige hupsende, stramme loopje en daarbij op en neer flappende oortjes. Haar luide blaf,  die door de jaren heen steeds zachter en schor werd en vaak over sloeg.

Ze was zó aandoenlijk,  stal menig hart onderweg. 

Nooit meer haar lange nageltjes horen tikken op de vloer,  geen zwaan kleef aan meer achter mij aan,  waar ik ook ging en hoe moeilijk ze uiteindelijk ook liep. Je haar kon roepen van ver, maar ze dan compleet de verkeerde kant opkeek omdat ze je door haar doofheid niet direct kon lokaliseren. Knisperende zakjes met lekkers hoorde ze dan wel weer direct. Wist ook precies waar alles stond en hoe ze zichzelf kon trakteren.   

Of haar bokkensprongetjes en blije holletjes, veel te snel voor haar oude pootjes,  wanneer je thuis kwam. Zingen en joelen alsof je maanden achtereen weg was geweest.  

Het doet zo ongelooflijk veel pijn haar te moeten missen. Zo onwerkelijk dat ze er niet meer is. Ziek waren en zijn we er van. Tegelijkertijd zijn we ontzettend dankbaar dat we zo lang samen met en van elkaar hebben mogen genieten.

 

Nu,  precies 14 jaar later mogen we haar opnieuw ophalen, maar dan bij  dierencrematorium Xuux in Hengelo. Wat fijn dat er een plek bestaat als dit.  Waar we alle tijd kregen om goed en respectvol afscheid te nemen, nadat we haar eerst na haar heengaan nog een paar dagen bij ons thuis gehouden hebben.

Ze krijgt thuis een mooi plekje, op haar eigen fluweelrode zetel,  haar vaste plekje wat we steevast Zenna's stoel noemden en ook zullen blijven doen. Vergeten zullen we haar uiteraard nooit, ons kleine gezinnetje is niet meer compleet.  

 

Dag lieve Zenna,  we houden zo onbeschrijfelijk veel van jou 💖

 

Met vriendelijke groeten,

Arjan, Yvonne en Emrys



Nieuwe opvang (liever nog adoptie) gezocht voor Dama 17122

Dama is een hele lieve, nog jonge hond, die helaas geen goede start heeft gehad. Zij werd als pup vorig jaar geadopteerd, maar er moet iets heel erg verkeerd zijn gegaan toen, want ze kwam als een heel onzeker hondje alweer bijna een jaar geleden bij een liefdevol opvanggezin. En hier zit ze nog steeds, nog steeds heel lief voor haar tijdelijke baasjes, voor de andere honden in huis en voor de katten die daar ook leven. Maar buiten wil het gewoon niet lukken hier. De vlakbij gesitueerde school met veel kindergeluid geeft Dama stress, het tegenkomen van veel andere honden tijdens het wandelen, geeft haar ook stress. Zodanig, dat zij liever niet mee gaat wandelen. Het wereldje van Dama is wel heel klein geworden en dat is zo jammer. Wie wil dit onzekere, maar o zo lieve meisje een kans geven?

Mail naar herplaatsing.nederland@ace-charity.org als je denkt Dama te kunnen helpen.



Meer informatie over Dama vind je hier.


Fabienne’s hond van de week 𝗧𝗥𝗘𝗦𝗣𝗔𝗧𝗔𝗦,...

Dit leuke Podencootje hebben we Trespatas genoemd, om de simpele reden dat hij maar "tres patas", oftewel drie pootjes, heeft, ten gevolge van een ongeluk. Hij ondervindt hier echter nauwelijks tot geen hinder van, hij rent als de beste en ravot als geen ander met de andere hondjes. Trespatas is een sociaal hondje, zowel met mens als dier, maar heeft veel energie die hij ergens moet kwijt kunnen, zo niet gaat hij zich snel vervelen. Een hondenvriendje in huis is zeker een pluspunt, zodat ze mekaar kunnen bezig houden. Wie op zoek is naar een speels en vrolijk hondje, heeft een geweldige vriend aan Trespatas gevonden!  

Voor meer informatie over Trespatas klik hier

Fabienne’s kat van de week 𝗧𝗘𝗦𝗟𝗔,...

Tesla werd samen met Gandhi bij ons binnengebracht door een dierenvriend, haar buurvrouw gaf deze lieve kat eten en drinken maar vroeg ook hulp omdat hij zo lief en huiselijk was. Dus zo kwam Tesla bij ons terecht, hij is een lieve kater, heel sociaal en aanhankelijk naar mensen toe, ook is hij goed met andere katten. Zijn vriendje nu is voorlopig Gandhi maar hij kan perfect zonder hem geplaatst worden, ze trekken zich hier gewoon aan elkaar op wat heel aandoenlijk is om te zien.  

Voor meer informatie over Tesla klik hier

zondag 29 augustus 2021

SPAAR JIJ MAANDELIJKS MEE 1 EURO VOOR ONZE HONDJES??

Momenteel staan er 641 lieve mensen maandelijks 1 euro af aan onze hondjes. Ondertussen werd er op iets meer dan 2 jaar tijd al meer dan 10.000€ ingezameld, fantastisch!


Maar we kunnen nog beter, niet? Deze facebookpagina heeft meer dan 22.000 volgers. Zou het niet fantastisch zijn als er nog meer mensen maandelijks 1€ doneerden?
Denk eens aan het aantal hondjes (en katten) dat we zouden kunnen redden, verzorgen en plaatsen! Zoveel extra leventjes gered....Ondoenbaar? Onrealistisch? Laat ons het proberen.

Via een simpele muisklik hieronder kan jij onze lieverds steunen. 1€ per maand ...Wie doet mee? Het is absoluut veilig!

Hoe inschrijven?
1.klik op de link: https://www.teaming.net/shin-ace
2. Klik op “Join this group”
3. Vul je gegevens in (naam en IBAN nummer)
4. Je bent nu donateur!
5. Help ons door de actie te delen

https://www.teaming.net/shin-ace 



Noa (ACE Tante Terry)

Berichtje van adoptante: "5 jaar geleden, na de eerste foto die voorbijkwam, en na het lezen van haar trieste levensverhaal, kon ik niet wachten om haar te kunnen ontmoeten op de Shin dag, waar ze samen met haar opvangmama aanwezig ging zijn.

Zoals gehoopt, bleek het een super match en mochten wij enkele dagen later ons lieve, timide meisje thuis verwelkomen. We zijn nog elke dag blij en dankbaar dat wij de kans kregen om haar te adopteren en haar te laten openbloeien tot een prachtige en gelukkige hond.
Bedankt ace-charity om haar destijds de kans te geven op het leven dat elk dier verdient
🙏 ."