Vossie (ace Paca #18418)

Het gaat supergoed met Vos (ace Paca)

Ze is nu 3,5 week bij ons 😀

Heel lang uitkijken naar een nieuwe hond, heel internet afspeuren, Matthijs die vond dat het huis eerst af moest, er uiteindelijk toch ook klaar voor zijn, ondanks dat ons huis nog helemaal niet af is, Fez en Kiki die daar heel blij mee waren, nog meer hondjes bekijken op internet, geregeld een hondje tegenkomen die we net niet alle 4 leuk vonden, op Paca stuiten, haar alle 4 echt heel leuk vinden, zenuwachtig zijn voor het huisbezoek, een heel gezellig gesprek hebben, op Kiki’s verjaardag horen dat we haar mogen adopteren.

Wachten, 300 namen bedenken, door een familie-ranking systeem uitkomen op de naam Vos, haar ook op een vosje vinden lijken, opeens horen dat we haar toch best snel mogen halen, haar voor het eerst zien, haar kleiner vinden dan gedacht, zien dat ze trilt en scheetjes laat van angst, wat een schatje, tranen in je ogen krijgen, haar mee mogen nemen, zien dat ze voorzichtig aan de hand van Matthijs likt in de auto, Fez en Kiki die haar opwachten thuis, ook bij hen tranen in de ogen zien als ze Vos voor het eerst zien, haar thuis direct vriendjes zien worden met haar mand.

Merken dat ze nog niet zindelijk is, merken dat ze ons lief begint te vinden, merken dat ze ons zo lief begint te vinden dat ze het veel minder leuk vindt zonder ons, merken dat ze ’s nachts uit stress poept, plast en dingen sloopt, besluiten haar toch maar (voorlopig) op onze slaapkamer te laten slapen, een tweede mand daarvoor kopen, merken dat ze ’s nachts heel rustig is, herkennen dat ze heel vaak nog haar buik laat zien, verliefd op haar worden, zien dat ze binnen heel zoet is, meer een hertje dan een vos.

Zien dat ze buiten toch meer een jaagvos is dan het hertje binnen, achter alle eenden, vogels en katten aan willen, alleen maar speuren en trekken aan de riem, piepen als ze andere hondjes ziet omdat ze die zo graag wil begroeten, op alle plekken waar ze ooit een kat of eend heeft gezien nog eens goed willen kijken of ze daar nog zitten, als een stokstaartje op 2 achterpootjes staan op te kijken of er verderop misschien nog wat zit....

Zien dat ze steeds meer durft te knuffelen, al onze handen grondig schoongemaakt zien worden, bij ons op de bank durven klimmen, ook voorzichtig onze gezichten een likje durven geven, heerlijk slapen in haar mandje, steeds vaker even naar ons toekomen, tegen ons aan durven zitten, voorzichtig soort van op schoot durven kruipen, merken dat ze best slim is, commando’s leren zoals ‘zit’, ‘in de mand’, ‘blijf’, leren dat ze niet zomaar van de stoep af mag, leren dat we stil blijven staan als ze enorm aan de riem trekt, zien dat ze de prullenbak kan openen, leren dat dat niet mag, zien dat ze schoenen verzamelt, leren dat dat niet mag, leren dat ze niet op ons bed mag, en merken dat ze dit allemaal supersnel oppikt!

Nog meer knuffelen, vrolijk buiten lopen, niet meer trekken aan de riem, veel minder op jacht, haar steeds zekerder zien worden, haar lief andere honden zien begroeten,  meer huppeltjes zien, de staart in de lucht, geen platte oortjes meer maar rechtopstaande, nog meer handpoetsbeurten mogen ontvangen, haar steeds meer op ons gericht zien worden, Fez en Kiki zien genieten, nog meer knuffelen, nog meer gehecht raken aan dit lieve kleine Vosje, zien dat ze goed kan luisteren, en vertederend lief is voor iedereen.

Dankbaar zijn dat jullie haar hebben opgemerkt, meegenomen, verzorgd, gevoerd, behandeld, ingeënt, gesteriliseerd, geknuffeld, geaaid,haar hok schoon hebben gemaakt, haar bakjes hebben afgewassen, uitgelaten, gefotografeerd, op internet hebben gezet, gemaild, een huisbezoek verzorgd, vervoerd, voorzien van een tuigje en chip, en alles wat ik vergeet.

 groetjes,

een hele blije familie!

Hierbij foto's van hoe we haar voor het eerst zagen, in haar mand, wat uitlaat- en knuffelfoto’s. Op sommige foto’s heeft ze geen tuigje om; die vond ze namelijk niet fijn de eerste dagen dus die had ze stukgekauwd…

Inmiddels een nieuw tuigje in huis en nu is ze er ook aan gewend😀