Ruim 4 maanden geleden hebben we onze Lana (toen nog Avellana) opgehaald bij haar pleeggezin in Nederland. De week daarvoor hadden we kennis gemaakt en de klik was er meteen: wat een lief hondje! Wel nog wat bang maar ze lag tijdens de kennismaking al bij ons op schoot en liet zich lekker knuffelen. De beslissing was dus niet moeilijk en Lana kwam gezellig naar ons.
Na een hele onrustige eerste dag waarin ze ontzettend
gefocust was om te ontsnappen, begrepen wij eindelijk waarom er steeds gevraagd
werd hoe hoog de omheining was… Gelukkig hechtte Lana zich heel snel aan ons en
aan het huis. Ze was ontzettend lief en deed heel erg haar best om ook lief
gevonden te worden. Tot zover geen enkel probleem…overdag… Maar dan de nachten:
Lana wilde absoluut niet alleen worden gelaten! Wij dachten dat we heel
consequent moesten zijn en haar laten piepen, maar dat was juist heel erg
verkeerd en het gepiep werd alleen maar erger.
Uiteindelijk heb ik een paar maanden op het logeerbed
beneden geslapen. Eerst naast de bench en toen steeds verder van haar vandaan.
Als ze dan piepte maakte ik een geluidje en dat was genoeg om haar gerust te
stellen.
We hebben ook nog hulp gekregen van een
honden-gedragsdeskundige hier uit de buurt, die ons uitlegde hoe stress bij
honden zich op kan bouwen en wat je allemaal kan doen om dit te verminderen.
Tijdens het wandelen was Lana bijvoorbeeld ook wat angstig en door de tips op
te volgen kwam ze al gauw veel lekkerder in haar vel te zitten.
Nu, weer enkele maanden later, is ze veel rustiger en
meer zelfverzekerd. Ze geniet van wandelen (als het niet regent) en heeft al
wat hondenvriendjes. Echt spelen doet ze niet, maar ze loopt rustig en met
opgeheven staartje op ze af, snuffelt een keer en dan gaat ze weer haar eigen
gangetje.
We waren een beetje bang dat ze door haar jachtinstinct
niet los zou kunnen lopen, maar echt jagen doet ze niet. Wel heeft ze oog voor
alle vogeltjes om haar heen en snuffelt ze aan elk spoor. Maar ze is zo graag
bij ons en ze houdt ons zo goed in de gaten, dat we helemaal niet bang zijn dat
ze er tussenuit piept.
Als echte Spaanse dame geniet ze nu enorm van de eerste
zonnige dagen. Ieder streepje zon in de tuin wordt benut en ze geniet met volle
teugen.
Wij genieten volop mee, want het is zo prachtig om haar
te zien genieten.
Dankjewel ACE voor jullie mooie werk! Door jullie krijgen
heel veel hondjes als Lana een nieuwe kans in het leven!
Groetjes,
Edward, Maria en Anouk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten