We zijn een paar dagen verder en het gaat heel goed met Mieke (en ook met ons).
De reis terug van Amsterdam was een makkie. Ze ging heel
rustig in de mand liggen en vond het prima. Als we voor een verkeerslicht
stonden dan kwam ze even omhoog en als we weer gingen rijden ging ze weer
liggen.
We zijn zondags een aantal keer met haar gaan wandelen, maar
verder dan plassen kwam ze niet. 's Nachts heeft ze heel rustig in de hal in de
mand gelegen. Daar waren we wel blij mee. We hebben de trap niet hoeven
barricaderen.
Maandagochtend ging ze ook alleen plassen en bij terugkomst
heeft ze bedacht dat ze wel in de kamer kon poepen. Dat was jammer. Tot nu toe
is het echter de enige keer geweest.
Met wandelen is ze heel nieuwsgierig, het is natuurlijk
allemaal nieuw. Rondjes van 7 km vindt ze eigenlijk niet genoeg, want als we
terug zijn heeft ze nog heel veel energie over.
De korte wandelroute gaat langs paarden en na het eerst maar
enge beesten te vinden en denken dat de aanval de beste verdediging is, is ze
daar nu helemaal aan gewend en loopt er gewoon langs. Kijkt nog wel even
stiekem opzij, maar dat is het.
Ze vindt iedereen onderweg leuk, ze kwispelt tegen iedereen
en als de mensen ook nog wat zeggen gaat de kont ook nog heen en weer. De
buurvrouw mocht ook gewoon achterom binnen komen. Heel fijn.
Voorlopig dus alleen maar positief! Haar naam en commando's zeggen haar nog niets, maar dat komt wel. Bij het eten gaat ze al netjes op haar kleed liggen. Hartstikke goed!
We zijn wel bang dat het lang gaat duren voordat we haar
buiten los kunnen laten lopen, want ze heeft een fascinatie voor auto's. Heeft
geen voorkeur voor soort, wil het liefst achter elke auto aan. Als ik het
viaduct overga is ze helemaal in de ban van al die auto's op de A7 die onder
ons doorrijden! Als ze kon zou ze denk ik het viaduct afspringen. Als we er
overheen zijn wil ze terug en langs de zijkant naar beneden. Dit moet dus nog
vaak geoefend worden!
We zijn blij met haar en gaan een leuke tijd met Mieke
tegemoet.
groetjes,
Jimmy en Gea
