Het is zondagavond, de refugio is dicht, ons team is naar huis,
naar hun eigen thuis en familie, … het wordt stil…
Elk in zijn hokje of ergens in een hoekje…de avond
afwachtend...
Ooit behoorde elk van ons ook tot een familie, een
baasje,
vandaag zijn wij asielhondjes,..hunkerend naar een nieuwe
thuis,…
Elk in gedachten, elk houdt vast aan de hoop van het
leven...
Maestro en Picolina hebben elkaar in de eenzaamheid van de
refugio gevonden…
Hoe vaak willen mensen alleen 1 van hen adopteren, maar ze
behoren samen,
als iedereen weg is en naar huis, de refugio stil wordt
vinden ze elkaar,..
Onafscheidelijk tonen ze ons dat het niet anders kan…
Meer informatie over Maestro vind je hier
en over Picolina hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten