Ergens in het binnenland, niet ver van Sevilla, leefde een groep honden jarenlang in pure ellende,… Velen van hen stierven van ontbering, maar zij die zich wisten te handhaven in deze omstandigheden konden overleven,… Deze hebben we mee genomen,…
De oproep kwam binnen via verschillende kanalen, via verschillende oproepen, maar geen mens reageerde want het was erg ver, maar ook moeilijk om aan te beginnen,… De hondjes waren bang en de eigenaar was meer dan gestoord,… Een oudere man die jarenlang honden verzamelde, zonder hen te verzorgen,… Hij wilde er ook geen afstand van doen,… De politie kwam er aan te pas en na veel overleg konden we huiswaarts keren,…
Eens bij ons aangekomen realiseerden we ons dat deze stakkers de hel hadden gezien, ze kruipen op elkaar om toch maar niet gezien te worden,… Anderen steken hun neusje in de hoek en knijpen hun oogjes hard dicht, hopend dat ze niet weer een rammeling moeten ondergaan,… Het is hart- en hartverscheurend,…
Ondertussen zijn ze bij ons en laten we hen even aanpassen aan de nieuwe situatie,… Het bibberen wordt stilaan minder en hun blikken meer open, hun buikjes worden goed gevuld en onze verzorging voelen ze stilaan als positief aan,… Ze krijgen nu een andere kijk op het leven, ook al is het bij ons, en stilaan begeleiden we ze samen naar een nieuwe leven,… Ook voor hen vechten we tot we ze hun hemel op aarde hebben kunnen geven,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten