Alicia werd gered door een dierenarts die zich door de slechte werkomstandigheden hier in Spanje genoodzaakt zag naar andere oorden te vertrekken. Ze liet haar drie hondjes bij een vriendin achter, tijdelijk, althans dat werd zo afgesproken, want ze zou hen allen laten overkomen. Helaas waren de telefoontjes van maart tot op heden erg karig, en dat was het enige wat de vriendin nog van haar hoorde,… Tot ze vorige week te horen kreeg dat haar leven een dusdanige wending genomen had dat de hondjes niet langer welkom waren in haar leven en dat ze ze maar moest weg doen,…
Hun “tijdelijke” baasjes belden mij ook op, want ze wilden toch voorkomen dat ze in het dodenstation zouden eindigen. De vriendin stond uiteindelijk enkel met Alicia voor de poort, de andere twee zou ze zelf houden op haar piepkleine appartementje. Alicia stond naast haar en haar zoontje, ze huilden tranen met tuiten,… Ze vond het zo erg voor Alicia maar voor haar was er geen plaats,… Het zoontje was er duidelijk het hart van in,…
Toen ze weg gingen keek Alicia haar fosterfamilie met grote ongelovige ogen na,… Ze jankte, en bleef urenlang wachten aan de poort, denkende dat dit een grote vergissing moest zijn. Maar het werd donker en de nacht kwam, hoe diep haar verdriet en onzekerheid ook was,… Wij konden haar niet helpen, een hondje als vele anderen, maar haar wereld moet gered worden,… Een dood- en doodbraaf beestje, dat sinds dan al heel wat vermagerd is door treuren en onbegrip,…
Alicia is dol op kinderen en is super sociaal, een lieverd van de bovenste plank die net als velen een slachtoffer werd van deze veeleisende corona crisis,… Alicia,… Wie neemt haar ter harte?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten