Pagina's

zaterdag 20 juni 2020

DAGBOEK - Vervolg dodenstation,... Vandaag komen de katjes aan bod, hun verhaal,...


We doen sinds enkele jaren katjes maar niet in grote getale omdat we daar de installaties en middelen niet voor hebben,... We werken enkel met opvanggezinnen, behalve dan in Algeciras.

Wij vangen onze katjes op in huiselijke sfeer, maken ze sociaal met honden en katten, en ze krijgen veel knuffels van onze opvanggezinnen, wat meestal enorm lieve katjes vormt,...

Toen ik die katjes daar zag zitten, naast de honderden hondjes, brak ook daar mijn hart,… Er gingen er toch weer een aantal mee,...

Ik vroeg aan een van de Heerschappen of ik in de kooi binnen mocht, en dat mochten we "op eigen risico", want ze waren allemaal wild zeiden ze,... En inderdaad, bij het binnen gaan vlogen de katten links en rechts langs onze oren, beestjes gingen tekeer,… Maar niettegenstaande wij met drie mensen in hun afgrijselijke kooi stonden, vlogen ze om ons heen, niet op ons,... Geen van hen heeft ons ook maar willen raken, het was schrijnend,... Ze vlogen tegen de draad, tegen de muur, de angst van deze arme poezen,... Maar geen van hen vloog ons aan,...

Er waren 7 kittens, hun lijfjes zo mager dat je er gewoon doorheen kon kijken,... Ze liepen zwak op hun pootjes en leken ook wilde katjes,… Ze hadden een stinkende groene, lege waterbak en in de hoek deden ze hun behoeften, die lagen er nog van de laatste aantal dagen, misschien zelfs weken of maanden,... Gewoon onbeschrijfelijk,...
De kittens hebben we allen meegenomen, de anderen halen we nog, we gaan ze testen, steriliseren en castreren en los laten op onze berg,... Daar krijgen die wilde poezen hun leven, ik weet dat het maar 11 wilde poezen zijn, maar elk leven telt he,... Ook zij hebben recht op een leven,...

Toen ik overlegde met de dierenarts over het ophalen van de wilde katten zei hij: kan je er nog eentje bij hebben? Waarop hij me meenam naar het herentoilet,... Daar zat een mama met een afgekapte poot en haar twee kittens in een plastic kommetje,... In een vies vuil toilet, oh zo vies,…

De kittens waren zo bang dat ze helemaal onder mama verdwenen en mama was op haar hoede,... Haar ogen keken dwars door me heen, ze stond op aanvalsstand, en met recht en rede,...

Maar na een klein gesprekje gingen ze samen in een kooi en hebben we hen mee genomen,... Aan onze voeten, want alles zat geweldig vol,... Mama nam ik mee naar huis, tot groot jolijt van mijn Dirk,... Maar hij begreep het wel,... 

Ze is een enorm beschermende mama,... Gisteren is ze pas haar kleintjes beginnen wassen, het was een enorm emotioneel moment,... Als je zo een mama eindelijk ziet relaxen, haar kindjes eindelijk ziet wassen en knuffelen,... Eindelijk is ze veilig en dat voelt ze,...

Een uur later zijn de twee wilde katjes beginnen spelen, ze kruipen niet meer weg, of krabben me niet meer als ik ze opneem,... Hun mama Elba heeft hen gerust gesteld,... Ze is nu aan het bijkomen, en eet als een leeuw,... Wat heeft dat beestje honger geleden,... Hun eerste maaltijd was alsof ze weken niet meer hadden gegeten, het mag een wonder heten dat mama Elba dit heeft overleefd op haar drie pootjes,... En dan nog twee kleintjes erbij, de anderen waren allemaal overleden,...

Onze 7 kittens hebben we in de refugio in een noodkooi tussen de burelen gezet,... Eens bij ons waren ze niet meer wild, maar hebben het eten ook aan gevallen, zo een honger,... Ze slapen nu al dagen, beestjes leefden een ware terreur,...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten