Het was snikheet, en ergens in het binnenland
aan verdoken vuilbakken liep dit hondje,… Een schim van zichzelf,… Hij kon
niet meer, zijn lijfje kon je zo doorheen zien, zijn hele lichaam was op,… Om
in zo een staat te verkeren moet je al een tijdje zo rond
lopen,... Alleen zijn geest wilde dit leven vast houden,…
Gelukkig kwam hij in de handen terecht van liefdevolle mensen die zich zijn lot aantrokken en ons om hulp vroegen. Hier twijfel je geen minuut, hij is bij ons, maar verblijft in het ziekenhuis,… Zijn situatie is ernstig, hij was volledig uitgedroogd en zwak,… Maar toch is hij blij, toch krijg je likjes en legt hij zijn kleine weerloze kopje in je hand en gaat dat staartje heen en weer,…
Hij ligt nu op intensive zorgen en wij duimen zo dat hij het redden zal,… Een zoveelste slachtoffer van de maatschappij,… De snikhete zomer trotserend en toch blijven hoop houden en zoeken of iemand iets liet vallen aan de vuilbakken,… Het is toch zo intens verdrietig dat je dat je beestje aandoet,… Als je hem aankijkt komen de tranen in je ogen,…
Meer informatie over Granito vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten