Pagina's

vrijdag 29 mei 2020

Dagboek van Fabienne - We redden niet elke strijd,...


Het was een trieste week,… We hadden het erg druk, maar dat geeft niet en dat trotseren we, maar de pupjes die in een kooi voor de refugio stonden met zijn zevenen, graatmager en vol met etterende wonden, vol met teken en vlooien, waren ernstig ziek en zijn allen gestorven,… Een voor een,…

Of dat al niet genoeg was hebben hierdoor nog meer pupjes het leven moeten laten, en zitten we allemaal met een wrang gevoel. We weten niet wie deze pupjes heeft afgezet voor onze poort maar zij wisten wat er aan de hand was, en wij wisten van niets,… Alles werd gedaan om hen te redden tot de dierenarts zei dat ze niet meer te redden waren,… Deze strijd hebben we verloren,…

Nu wordt er alles aan gedaan om onze andere pupjes veilig en gezond te houden, maar ook de 13 pupjes die in een doos bij Isabelleke aan de vuilbakken stonden bleken ernstig ziek te zijn,… Velen van hen hebben een longontsteking, en liggen ook in de kliniek,… 

We geven niet op, dat nooit, maar wat is het zwaar om telkens weer geconfronteerd te worden met de moedwillige gruwelijkheid van de mensen
die ons dit aandoen, wetende dat wij een refugio zijn met levens die kwetsbaar zijn,… Zij gooien hen in de vuilbak, of in een vieze stinkende doos aan onze deur,… Wij willen redden wat we kunnen redden en hier wordt alles in het gareel gezet,… En dan komt de realiteit dat deze strijd niet altijd gewonnen kan worden,…

Het is hard en altijd onbegrijpelijk als jonge levens je ontglippen,…









Geen opmerkingen:

Een reactie posten