Jose, Snoesje en Tommeke

Hoi iedereen,

twee jaar geleden kwam Jose (nu Bobby) bij ons. Een getraumatiseerd hondje, wat door ACE prachtig is opgevangen.Hij doet het goed; de leish is onder controle, zijn vacht is prachtig. Hij loopt elke dag mee het park in. Dan zie ik wel dat hij aan het einde van het loopje toch wat gaat manken. Maar je hoort hem niet klagen, heel dapper. Hij blijft naar andere honden toe terughoudend, helaas. Bobby wil wel met mij spelen en stoeien.

Ik hoopte dat hij een klik zou krijgen met een jong teefje; en dat werd Snoesje. Zij doet het super ook in het park. Snoesje wil met iedereen spelen. Heel af en toe denkt een grotere hond dat zij om op te jagen is, zo snel en wendbaar is zij. Ik houd in de gaten dat ,dat leuk blijft.

Maar ja, spelen met Jose zat er niet in, dus zij heeft vriendschap gesloten met de katten.

Stiekem kijkend op de website zag ik dat haar broertje Tommeke toch nog in het asiel zat. Dat was familie! Ik heb hem over laten komen. Weer zo'n leukerd.

Ik heb nu twee jonge honden, die veel plezier hebben aan elkaar. En ik aan hun.

Tommeke (nu Ragnar) heeft al veel geleerd van Snoesje. het is nu leuk om aangelijnd te worden en naar buiten te gaan. Los lopen in het park. En thuis spelen met de katten. Hij is zelfs oostindisch doof aan het worden. "Ik kom zo wel baasje"

Als ik nu stoei met de jonkies, gaat Jose achter mij staan en doet daar vanuit een veilige hoek mee met het spelletje. Dat is toch leuk, klein dappertje.

Dank jullie wel voor deze spetters en heel veel sterkte de komende tijd.