Pagina's

dinsdag 24 maart 2020

HET VERHAAL VAN DE DIEREN


De dieren kijken meewarig naar de mensen in het park.
Zij zien de bedrukte gezichten.
Zij voelen de pijn van de mens.

Zij vragen aan ons, hadden jullie het dan allemaal nog niet begrepen?
Hebben jullie het leed van de dieren niet gezien.
Jullie harten huilden toen dieren in grote getale werden “vernietigd”.
Vele dieren zijn ten onder gegaan aan de ziekten die gecreëerd werden.

Maar bakens werden niet verzet.
Er werd gepraat en gepraat.
Nog meer geld, nog meer middelen.

Wij gingen van ziekte naar ziekte.
De mens keek meewarig naar ons.
Had met ons te doen, maar deed niets.

Nu kijken wij naar de mens.
Wij voelen de pijn en het verdriet.
Wij voelen vooral de angst om ziek te worden.

De mens die op het hoogte platvorm in deze beschaving staat,
kan niet uit voorzorg “geruimd” worden.

Keer op keer zijn de grenzen aangegeven.
De mensen dachten dat het wel mee zou vallen.
Dat de grenzen niet waren overschreden.

De mens ging weer naar de vergadertafel.
Weer werden gesprekken gevoerd.
Terwijl wij verder leden.
Nog werd het niet begrepen.

Was het nog niet duidelijk dat de grenzen heel sterk waren overschreden?

Nu begrijpt de mens het proces dat al jaren aan de gang is.
Wij dieren hebben de kracht gehad ONS deel van dat proces te dragen.

De mens zag het en begreep niet.

Nu is het aan de mens om te zien en te weten.
En te begrijpen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten