Pagina's

maandag 27 januari 2020

Update mister Clooney, voorheen Nespresso!


Mister Clooney is inmiddels al weer een paar jaar bij ons en heeft de respectabele leeftijd van 9 jaar! We adopteerden hem toen hij 6 jaar was en al een half jaar in het asiel zat bij Ace. We moeten zeggen dat deze dondersteen nog steeds oogt als een 6 jarige. Gek als een deur en energie voor tien! 
Als ik mijn hardloopschoenen pak dan loopt Clooney al te springen! Gaan! In zijn wolvenpasje rent ie het hele stuk mee. Wel af en toe een snuf en een plas maar we maken Clooney een heel blije hond door met hem te rennen langs zee.

Quote:
Woensdag 24 mei is het zover. Dan komt Nespresso aan om 22.30 uur met vlucht Transavia HV 5024 vanuit Malaga. NB  2017!!

Wat hadden we er een zin in en wat ging het gelijk goed! Onze grote vriend, vooral onze, want Clooney heeft het nog steeds niet op vreemden, ons huis is zijn fort en dat bewaakt ie als een tijger. We moeten er echt om denken want hij roedelt ze naar zijn goeddunken, maar daar is niet iedereen van gediend.

Clooney heeft nog steeds angst voor onbekende mannen maar door onze liefde weet hij dat het goed is. Hij heeft toch het rugzakje van een “beschadigde” hond. Als ik een paraplu pak en die hoog houd, dan krimpt Clooney ineen, wat heeft dit hondje meegemaakt denk ik dan...

‘ s Avonds even bij me op de bank na het rondje buiten, een bijzonder moment, want Clooney kan knuffelen als de beste. Zijn kop wrijft hij met zoveel liefde langs je heen en kreunt alsof hij wil zeggen : Dank je wel!  Dan  denk ik aan zijn baasje bij Ace in Spanje. Toen wij hem daar in Mijas Costa opzochten zagen we de liefde tussen de “oppasser" en Nespresso… heel mooi. Wij waren daar en Nespresso ging ook bij ons zo doen, toen wisten wij, wat ook deze “oppasser” wist,  dat dit hondje een gouden mandje vond bij ons. Er was gelijk vertrouwen.

Ik denk nog vaak eens even aan deze oppasser, want wat zal het een gemis zijn als je jouw hondje ziet gaan, op dat vliegtuig. Maar lieve meneer, wij denken ook nog vaak aan jou. Je riep hem soms met “GIGI” , terwijl hij Nespresso heette daar, en nu Mister Clooney, maar soms roep ik hem nog wel eens  met GIGI, alleen om even aan jou te denken, jij die met hart en ziel deze hond een goeie plek wenste en hem dagelijks verzorgde. 

Mag ik een traantje wegpinken?  Tuurlijk!

Wij genieten elke dag van onze mooi bastaard Schnauzer, maar voor ons is hij de koning onder de Schnauzers. Zijn heerlijke zwarte snoet! In de zomer gaat hij wel met mij mee op de subboard in het water, staat ie op de punt met de oren in de wind. En dan zie ik, en voel ik, deze hond is gelukkig, en ja.. dan ben ik ook gelukkig. Een understanding, tussen mens en dier, we kijken elkaar aan…het is goed!

Lieve Acers, alle goeds en toitoi met jullie missie,

Liefs,

Hendrika & Mister Clooney




Geen opmerkingen:

Een reactie posten