Ton en Janny, jullie waren
vrijwilligers sinds dag 1, vrijwilligers en veel meer dan
dat,… Zondag is onze lieve Ton heen gegaan, hij kon niet
meer,… De slepende kanker heeft het gehaald van een sterke,
optimistische man,…
De vriendschap die tussen ons groeide,
was hecht en intens mooi,… Jullie waren er altijd voor ons en voor
onze organisatie,… Hoe vaak hebben jullie jullie vakantie gegeven aan het
helpen in onze refugio, hoe vaak hebben we samen gebouwd en geknutseld en
dan nadien allen samen getafeld en genoten van dit veel te korte leven,…
Hoe vaak heeft Ton ons gezegd dat we een beetje meer aan onszelf moeten
denken,… Hoe vaak hebben we samen gelachen, om gekke hond die hem altijd
aan het lachen bracht, of om eenvoudige dingen die ons samen
brachten,… Als je ging fietsen in de bergen en terug thuis kwam,
waren de knuffels van en aan jouw viervoeters altijd zo intens
hartelijk, van beide kanten,… Met altijd jouw Janny aan je zijde, altijd en
overal,…
Wat zullen we je missen,… Geen ACE dag ging
voorbij zonder dat jij en Janny de loterij organiseerden, er
een jaar op voorhand al druk mee bezig
waren,... Zelfs vorig jaar, toen je al erg ziek was, stonden jullie er
weer,… Wat was jij op alle vlakken een fijne en lieve mens, met
het hart op de goede plek en in alle eenvoud altijd zo
mooi,… Je vrouwtje Janny en jullie kinderen moeten nu verder zonder
jou,… Je vrienden, je familie, je viervoeter,… Een leegte zal zich moeten
opvullen met onbeschrijflijk mooie herinneringen,… Want wat was
jij, lieve Ton, een geweldige man met een hart van goud,… Wat gaan we je
missen,…
Bedankt om er altijd te zijn geweest
voor ons, voor ACE, voor onze hondjes,... Bedankt voor alles wat je
deed,… Rust nu zacht lieve Ton, en weet dat wij jouw Janny altijd
zullen koesteren bij ons, wanneer zij dat ook maar wil,… Zoals jij dat
altijd graag gewild hebt,… Dikke knuffel,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten