Met z’n zevenen dartelden ze
ergens in een veld rond een vieze ton,… Mama nergens te vinden,… Doordat de
kleintjes zo’n enorme honger en dorst hadden, hoorde je van ver
hun schrale stemmetjes roepen op hun enige houvast in deze wrede wereld,
waar hun leven van geen tel is,… Hun mama,… Zij moet op de een of andere
manier niet meer in de mogelijkheid geweest zijn om haar kleintjes te redden, te
voeden, te verzorgen,… Ze kwam niet meer naar hen toe, maar dat zal zeker
niet aan haar hebben gelegen,…
Via via bereikte ons de noodroep om
hen te redden,… Ze konden amper zelfstandig eten, konden amper op eigen pootjes
staan,… Zeven van die kleine dwergjes, zo oneindig schattig en lief,
keken ons aan met guitige maar bange oogjes,… Ze aten als leeuwtjes de
eerste dagen,… Eten, slapen en eten en slapen,… Maar stilaan zijn ze helemaal
tot zichzelf gekomen en nu spelen, ravotten, knuffelen en springen ze in
het rond! Het zijn lieve, normale pupjes die een goede start kregen, ook al was
het begin van hun leven hard en bijna fataal,…
We weten niet wie ze waren, maar wel
wat ze nu zijn,… Iedereen is gek van onze “Zeven Dwergjes”,… Ze
zijn sociaal en hartelijk, open en vriendelijk, echt schatjes,… Ze
zoeken baasjes die een pup kunnen opvoeden, tijd en geduld hebben, en dan een
heerlijke, lange, pure vriendschap voor het leven kunnen onderhouden,…
Want dat bieden onze Zeven Dwergjes aan,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten