Met verdriet in ons hart wil ik doorgeven dat onze Amy, voor jullie Bardot, vorige week vrijdag op 16 november is overleden.
We hebben in Januari 2009 Bardot mogen adopteren en waren echt zielsgelukkig met haar.
Op haar advertentie stond dat Bardot wachtte op haar baasje, want als hij komt, dan is Bardot veilig.
Ik was op slag verliefd toen ik haar zag op de foto.
Wat een lieverd was het en ze heeft ons hart voor altijd gestolen……..
Vivienne had haar al 5 weken in huis, maar gelukkig mocht ze van haar naar Nederland toe komen.
Amy was zo’n lieve en trouwe kameraad en pastte helemaal bij ons.
Zo’n twee maanden geleden kreeg ze een bult op haar rug en dit bleek een gezwel te zijn welke operatief is verwijderd.
De tumor was zo groot als een vuist maar Amy knapte hierna heel snel weer op en het leek toen allemaal nog zo rooskleurig.
Drie weken geleden ontdekten we weer een bult, en bij de dierenarts kregen we te horen dat er niks meer aan te doen was.
Het zat op een plek, bij de ribben, waar ze niet meer bij konden komen….
Ik kreeg ook van de dierenarts te horen dat ze me eigenlijk tijdens de operatie al hadden willen bellen omdat het gezwel zo groot was.
Hierna is Amy nog twee weken bij ons geweest, maar ze at en dronk nauwelijks meer en de bult op haar rug bleef groeien.
Als je van iemand houdt dan moet je haar ook loslaten als het niet meer gaat en we zagen wel dat het niet meer ging.
Wat een vreselijke en moeilijke beslissing is dat geweest en we zijn er zo kapot van…..
Vorige week vrijdag 16 november ben ik met haar naar de dierenarts geweest en werd besloten dat ze niet langer hoefde te lijden.
Ik kreeg te horen dat wij haar hadden gered en dat ze geluk heeft gehad dat ze bij ons is gekomen, maar het is juist andersom.
Amy heeft ons gered en wij zijn de geluksvogels dat we haar bijna 10 jaar bij ons mochten hebben.
Wat hebben wij van haar gehouden en nog steeds, want dat gaat nooit meer over.
Ik wil jullie bedanken voor de geweldige hond die we van jullie kregen en voor het goeie werk wat jullie doen voor de zwerfhonden.
We hebben in Januari 2009 Bardot mogen adopteren en waren echt zielsgelukkig met haar.
Op haar advertentie stond dat Bardot wachtte op haar baasje, want als hij komt, dan is Bardot veilig.
Ik was op slag verliefd toen ik haar zag op de foto.
Wat een lieverd was het en ze heeft ons hart voor altijd gestolen……..
Vivienne had haar al 5 weken in huis, maar gelukkig mocht ze van haar naar Nederland toe komen.
Amy was zo’n lieve en trouwe kameraad en pastte helemaal bij ons.
Zo’n twee maanden geleden kreeg ze een bult op haar rug en dit bleek een gezwel te zijn welke operatief is verwijderd.
De tumor was zo groot als een vuist maar Amy knapte hierna heel snel weer op en het leek toen allemaal nog zo rooskleurig.
Drie weken geleden ontdekten we weer een bult, en bij de dierenarts kregen we te horen dat er niks meer aan te doen was.
Het zat op een plek, bij de ribben, waar ze niet meer bij konden komen….
Ik kreeg ook van de dierenarts te horen dat ze me eigenlijk tijdens de operatie al hadden willen bellen omdat het gezwel zo groot was.
Hierna is Amy nog twee weken bij ons geweest, maar ze at en dronk nauwelijks meer en de bult op haar rug bleef groeien.
Als je van iemand houdt dan moet je haar ook loslaten als het niet meer gaat en we zagen wel dat het niet meer ging.
Wat een vreselijke en moeilijke beslissing is dat geweest en we zijn er zo kapot van…..
Vorige week vrijdag 16 november ben ik met haar naar de dierenarts geweest en werd besloten dat ze niet langer hoefde te lijden.
Ik kreeg te horen dat wij haar hadden gered en dat ze geluk heeft gehad dat ze bij ons is gekomen, maar het is juist andersom.
Amy heeft ons gered en wij zijn de geluksvogels dat we haar bijna 10 jaar bij ons mochten hebben.
Wat hebben wij van haar gehouden en nog steeds, want dat gaat nooit meer over.
Ik wil jullie bedanken voor de geweldige hond die we van jullie kregen en voor het goeie werk wat jullie doen voor de zwerfhonden.
Bauke, Miranda en Andre
Geen opmerkingen:
Een reactie posten