Pagina's

zondag 21 oktober 2018

DAGBOEK fabienne - Dany,... Mijn God, waar ben ik nu ?

Hij werd door zijn baasje afgegeven in een dodenstation, en zijn wereld werd meteen een hel,… Een wit bolleke wol dat 10 dagen kreeg om een andere menselijke liefde te vinden,… Dany werd echter zo angstig en bang, en beet om zich heen, wilde niets, moest niets,… Wilde niemand,… Als mensen dan om hem heen kwamen staan en het mooie, ondertussen wel vuile, bolletje zo zagen, verloor hij al zijn kansen,… Daarom namen wij hem mee,… Eens bij ons aangekomen, ontdooiden zijn de doodsangsten en zenuwen, hij werd eerst heel stil en begon toen te bibberen,… Met twee armen om hem heen en lieve woorden begon hij helemaal anders te worden,… Vandaag is hij bij zijn opvanggezin een grote, grote schat,… Van angst of bijten is er niets meer te bemerken, hij is nu een normaal en rustig en goed hondje,… Zijn hel is voorbij,… Als je dat ziet dan leef je zo mee,… Die bange oogjes, dat tere lijfje, zijn stinkende vacht die ooit wit als een parel was,… Hij kwam gewild op deze wereld, was veel geld waard, was ergens welkom, en dan plots, om welke belachelijke reden ook,… Zijn dood afwachtend in een dodenstation,… Zij vragen niet om bij ons te zijn, wij mensen, wij nemen hen in huis,… In ons midden,… En dat zou voor het leven moeten zijn, niet voor maar even,… Dany, een van de zovelen,...






Meer informatie over Dany vind je hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten