Pagina's

woensdag 26 september 2018

DAGBOEK van Fabienne - "Sacrificio ZERO", willen we dat niet allemaal ?

Eerder deze week waren we uitgenodigd op een congres over “Sacrificio ZERO” in de talrijke dodenstations verspreid over heel het land. Verschillende buitenlandse organisaties waren uitgenodigd om een beeld te scheppen van het hoe en wat er in deze landen ondernomen wordt om geen uitpuilende dodenstations te hebben. 

Ook waren er twee organisaties uitgenodigd uit Madrid, waar de no-kill regel al van kracht is. Deze stations puilen nu zo uit, ze zitten bomvol met dakloze hondjes, het aantal Staffords en Pittbulls liep in no time op tot 180,… Zij zitten daar nu, en maken weinig kans op adoptie,… Maar de hokken zijn bezet,… Hun leven veroordeeld tot levenslang achter tralies 

Verder heb je over heel Spanje verschillende no-kill dodenstations, waar de honden overal opgesloten zitten in kleine hokken, aan hekken vast gemaakt zijn of met z’n allen met veel te veel in een hok zitten,… Ook de gevaarlijke rassen stapelen er zich op,… Het zijn schrijnende toestanden,…

Als de overheid eens zou willen beginnen met het aanpakken van de kern, dat zou duizenden levens redden,… Ik ben zeker voor no-kill, zo gaat het ook in onze eigen organisatie, maar ik denk dat het tijd is dat Spanje wakker wordt en de kern van de zaak aanpakt.

Daar heb ik dan ook mijn zegje over gedaan,… De cultuur is de grootste boosdoener,… Castreren en steriliseren, de mensen bewust maken en inprenten dat dieren meer zijn dan een ding, en respect en zorg verdienen, dat moet er gebeuren.

Het positieve was dat de stad Malaga ons persoonlijk had uitgenodigd op dit pittige  debat,... De Alcalde en de Director de Medio Ambiente waren de hele dag aanwezig en hebben naar ons geluisterd, ze willen zoveel mogelijk met ons samen werken, en dat is een begin ! Ik ben hen dus enorm dankbaar,… Langzaam maar zeker,…










Geen opmerkingen:

Een reactie posten