Dagboek van Fabienne: Mijn Mozart plots van ons weg gerukt....

Het is de nachtmerrie die je nooit wil mee maken....terwijl Dirk en ik even naar België waren en onze hondjes onder toezicht bij een oppas verdronk onze Mozart zondag in het zwembad...jong, amper 8 jaar, vol leven en vol deugnieterij...geen mens mocht buiten gaan of binnen komen of hij stond je op te wachten...hij beet wel es als hij je niet mocht...zijn sterke persoonlijkheid zorgde ervoor dat ie mijn speciale lieverd werd...hij deed heel graag zijn eigen zin...het duurde jaren voor ie leefbaar werd voor andere mensen maar de band die we hadden was intens en hadden geen woorden nodig...

Thuis komen op die manier is ondraaglijk .... hij is niet meer....dit jaar is hwt jaar van teveel verdriet...teveel en teveel...Mozart jongen...op nog geen week tijd jij en onze Max....

Jij was met je hele zijn een boef die mijn hart stal, geliefd door vele vrienden van ons omdat je zo speciaal was...jou persoonlijkheid en eigen zicht op ons als mensen heeft menig mens doen lachen of doen uit barsten in boosheid, daar had je lak aan....zolang jou mama je maar begreep kon de rest van de wereld  je gestolen worden...op die manier uit het leven worden gerukt heb je niet verdient en steekt dubbel hart in onze harten...  wat zal jij gemist worden.....