Pagina's

zondag 22 april 2018

DAGBOEK - Onze oudjes,... Wie geeft hen een kans

Ik ben oud en grijs, mijn botten kraken hier en daar, mijn oogjes zijn niet meer wat ze waren, mijn lijfje is niet meer zo flexibel als voorheen, gebreken hier en daar,… Mijn verstand is helder en ik begrijp wat me overkomt, soms heel goed, ander momenten helemaal niet,… Ik zou moeten oud worden bij mijn baasje die ik zo lief had, zo intens lief had,… Om een willekeurige reden werd ik gedumpt,… Vandaag zit ik in een kooi, dagen kruipen voorbij, wind en regen, zon en hitte komen onder de tralies door,… Mijn hart doet pijn, niet omdat ik oud ben, maar omdat ik het niet begrijp,… Ik was geen last noch vervelend, ik werd alleen oud en grijs,… 

Amper iemand kijkt naar ons om, als vergeten zitten we de laatste dagen, maanden of jaren af te tellen,… Duizenden oudjes komen in dodenstations terecht, anderen in rescue centers zoals de onze,… Onze ACE / SHIN vrijwilligers, onze verzorgers nemen ons ter harte maar niets kan vergeleken worden met een warme mand, een knuffel over mijn oude kopje heen, een zacht kussen dat me ondersteunt en een lekker bakje smakelijk eten,…

Op mijn oude dag wens ik zo intens om ergens nog even oud te mogen zijn, wie geeft me een kans,… Lang heb ik misschien niet meer, maar
die korte tijd bij jou zou ik oneindig dankbaar zijn en waarderen, vergeet ons niet,…




















Geen opmerkingen:

Een reactie posten