Ons vorige hondje was
een asielhondje uit Kroatie. Vanwege de goede ervaringen met Guus, is onze
belangstelling gewekt voor buitenlandse honden, en het geven van een mooie
tweede kans aan deze vaak lieve hondjes.
Het geeft zo veel
voldoening om een hondje die in de meeste gevallen een slechte start had in het
buitenland, zo gelukkig en dankbaar te zien in zijn gouden
mand.
Helaas overleed Guus
veel te vroeg aan een acute hernia, 7 maanden na het overlijden van onze andere
hond Nelson, een flatcoated retriever.
Ik volgde al enige
tijd ACE Charity, maar durfde het adopteren alleen van een foto via internet
niet aan.
Afgelopen oktober
waren we op rondreis door Zuid Spanje en hebben we de refugio in Mijas bezocht.
Best heftig om zoveel honden te zien, waarvan je weet dat ze zonder ACE echt
kansloos geweest waren. Je wilt er wel 10 naar Nederland laten vliegen, maar dat
gaat helaas niet.
En daar waren broer en
zus Zizo en Daphne, toen 4 maanden oud. ( nu heten ze Vince en
Bella).
Mijn man was direct
verliefd op Vince, maar toen we hoorden dat Bella zijn zusje was, en deze twee
schattige pups onafscheidelijk waren, was onze keuze snel gemaakt. Deze twee
wilden we niet uit elkaar halen, zo vrolijk, zo
aanhankelijk.
We wilden ze heel
graag allebei adopteren.
Na onze vakantie
volgde het huisbezoek, en kwam de definitieve “go”.
De honden werden nog
in Spanje gecastreerd en gesteriliseerd, en ingeënt, en vlogen op 7 december
fris en proper naar Nederland. We hebben ze uit voorzorg nog wel laten nakijken
bij de dierenarts in Nederland, daar bleken ze alleen allebei een oorontsteking
te hebben. Hiervoor zijn ze behandeld en dit was snel weer over. Uiteraard
blijven we alert op de symptomen van de mediterrane ziekten, maar tot nu toe
lijken ze allebei kerngezond.
Over de verzorging, de
begeleiding en nazorg van ACE zijn we heel tevreden. Alles is erop gericht de
honden de definitieve gouden mand te bezorgen, bij goede hondenliefhebbers die
heel bewust kiezen voor een hond met bagage.
De honden zijn nu 4
maanden bij ons, en doen het heel goed. We zijn er mee op cursus gegaan. Bella
is soms nog wat bang in een drukke omgeving en Vince kan soms nog wat stuiterend
zijn, maar heeft altijd goede bedoelingen.
Ze
zijn heel sociaal naar mens en dieren. Bella is daar wat meer timide in. Vince
vindt alles leuk en is een heel open en toegankelijk
manneke.
Ze
horen helemaal bij ons gezin. Marcus en ik, en onze vier kinderen willen ze niet
meer missen.
Complimenten en veel
dank aan ACE Charity voor hun goede werk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten