Lieve Loba,
Elf mooie jaren hebben we je mogen geven.
Een veelvoud aan warmte heb je ons teruggegeven,
met je onvoorwaardelijke trouw en liefde,
als speelkameraad en als intelligente behulpzame vriendin.
Je zag het als je plicht om over ons te waken en
ons te behoeden voor onheil en dat deed je met verve.
Nu is het ónze plicht om jou te behoeden voor aftakeling en pijn.
Je mag gaan slapen.
Rust zacht lieve Loba, we houden van je en zullen je nooit vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten