Pagina's

woensdag 22 november 2017

Alay nu Suka

Op 21 december 2016 stond Suka al in het blog van Ace. Nu zijn we een jaar verder. Eens kijken wat er wel en niet veranderd is. Suka is nu bijna 2, en een jaar bij ons. In dat jaar is ze nog wat gegroeid. Ze weegt nu 30 kilo en is 63 cm, schofthoogte. Een heel gevaarte die je zo omver trekt. Maar gelukkig weet ze wat 'volg' betekend. Ook kan ze los omdat ze goed luistert, ze rent dan door de velden en reageert perfect op het hondenfluitje, dat ik altijd bij me heb evenals een beloningsbrokje natuurlijk!

Het is een leuke hond, een bodemloze put die nooit genoeg heeft van aaien en kriebelen, probeert steeds op schoot te kruipen door met haar achterpoten stiekem op de bank te hangen (ze weegt 30 kilo en de zon gaat achter haar schuil als ze voor je komt staan ;-). Dan kijkt ze alsof die achterpoten niet van haar zijn en ze er niets aan kan doen dat die op de bank liggen.
We zijn onlangs voor de jaarlijkse entingen en controle naar de dierenarts geweest en alles lijkt in orde. Toen ze vanuit Spanje bij ons kwam had ze schurft (onder controle) en moest ze nog een paar maanden lang behandeld. Daar zie je niets meer van en ook heeft ze geen jeuk meer.
We geven haar heel goed voer zodat ze alles binnenkrijgt en haar glanzende vacht laat zien dat het haar goed doet. 
Ze heeft bij ons veel bewegingsruimte, mag vrij in de tuin (1700 m2) en ik probeer elke dag met haar te lopen in de middag. Twee keer per dag (6.30 en 22.00) loopt ze altijd met mijn man en de drie huskies mee, maar als extraatje is het voor haar fijn lekker los te kunnen rennen en speuren. Een keer haakte ze in het prikkeldraad, dat heeft een kaal plekje op haar poot achtergelaten.
Ze heeft goede manieren, kent de huisregels, (heel fijn), heeft de puppycursus goed afgelegd (als jong kalf tussen al die ukkies), zit nu op EG 1 (elementaire gehoorzaamheid) en in februari kijken we hoe haar jachtinstinct is op een speciale KNJV club. Niet dat ik iets met jagen heb maar de lessen zijn wel geschikt voor haar.
Ze mag op zaterdag en zondag met de huskies voor de step, dan rent ze als een malle. Wat kan ze hard! Daarna gaat ze lekker in het stro een dutje doen.Van stro wordt haar vacht weer mooi schoon. Het is een lieverd, we zijn blij met haar en dat is volgens mij wederzijds ;-)

Met hartelijke groet

Marianne Janssen-Willems





Geen opmerkingen:

Een reactie posten