Dagboek van Fabienne: Kiguapi,... Sorry geen tijd meer voor haar !

Een pluizen bolletje, schattig, grappig, lief, klein en iedereen kijkt naar je als je haar op de arm hebt,… Gekocht op een emotioneel moment, na de Kerstdagen, van achter een winkelraam,… Maar pluizen bolletjes groeien en worden pubers, even een kabeltje door bijten, of een hoekje van de mooie salon tafel, of en of en of,… Nu is ze teveel geworden voor hun blinkende appartementje waar enkel een terrasje kan dienen tot tuin, want wandelen is niet echt voor hen weg gelegd,… Daarom : 'Excuseer me, ik kan deze hond niet langer houden, ik heb geen tijd! Ik moet van werk veranderen,… Tot ziens!’ En daar gingen ze, alsof ze een meubelkast weg brachten na gebruik,… Maar Kiguapi is geen meubelstuk, het is een lieve, vrolijke, actieve pup, die wil spelen, ravotten en dan languit op de bank liggen, die jouw hond wil zijn, in alle vriendschap en onvoorwaardelijk,...