Hallo allemaal,
Ik wil jullie even laten weten, dat het met Noora erg goed gaat!!!
Haar darmpjes zullen wel altijd ten tijde van stress wat problematisch blijven. Onderzoek heeft uitgewezen dat haar darmflora wat beneden peil was. Remedie van lab: probiotica geven. Daar was ik inmiddels zelf al mee begonnen en ik kreeg vlak daarna diezelfde tip ook uit Spanje.
Het heeft geholpen. Na zo'n 8 weken was de consistentie eindelijk om over naar huis te schrijven.
Het is een grote knuffelaap. Ze haat het om in een kooi gestopt te worden, maar gelukkig heb ik een erg ruime kooi en lukt het me nog iedere keer om haar erin te krijgen. Het gekerm - het lijkt wel een wanhopig huilen - gaat je dan door merg en been, maar houdt wel snel op. Bij aankomst bij mijn ouders is ze direct thuis en is ze de reis alweer vergeten. Zo ook als ik haar weer mee naar huis neem. M.i. heeft ze grote angst om weer verlaten te worden, geef haar geen ongelijk, ze kruipt dan ook meteen heel dicht tegen me aan op schoot en kijkt me aan met een flemende blik van 'ben ik niet ontzettend lief?'. Aandoenlijk, toch?!
Ik kan jullie melden dat ze erg happy is, ze geniet van mijn balkon, jaagt achter allerlei vliegjes en hommeltjes aan, is ondeugend en heel speels 😊. Ze ligt graag bij mijn ouders en mij op schoot en houdt erg van knuffelen. Een heerlijk katje!!!!!! Al blijft ze nog steeds wat jumpy, hoort ze iets raars buiten, dan heb ik diepe krassen in mijn benen, maar daar zit ik niet mee. Zal wel slijten.
Ik ben enorm gelukkig met haar! Ze is precies wat ik in een poekie wens, een eigen karaktertje, aanhankelijk, geestig, een pratertje en in mijn ogen een schoonheid om te zien 😊 Oeps, laat haar dat maar niet horen, dan gaat ze nog buiten haar pootjes lopen 😊
Misschien klinkt het gek, maar wat ik in de foto zag op de
website waar ik haar vond en wat ik bij die foto voelde, klopt geheel met hoe ze
is. Ik kon haar ook niet uit mijn gedachten zetten, wist dat ze bij me
hoorde, het was gewoon of het zo moest zijn. We zijn erg snel aan elkaar
verknocht geraakt en ik hoop dat we lang van elkaar mogen
genieten.
Mijn devies voor mensen is: heb geduld, raak niet gestrest, laat voelen dat je vertrouwen in hem/haar hebt, praat (dieren begrijpen meer dan je denkt), geef nooit op en bekijk de situatie altijd vanuit de ogen van het dier en zijn karakter en pas daarop je eigen handelen aan, dan heb je snel dat vertrouwen en de band die je wilt hebben. Laat een dier zichzelf mogen zijn, respecteer dat. Des te meer haal je eruit, kruipt het uit zijn schulp, kun je het aan dingen laten wennen en kun je het zelfs dingen leren. Het heeft zich niet te schikken naar onze nukken en grillen, maar we moeten elkaar leren begrijpen en ons aan elkaar aanpassen. Dan heb je een maatje voor het leven!
Ik heb wat foto's bijgevoegd, genoeglijk binnen in haar mandje of buiten op het balkon.
Hartelijke groetjes, ook van Noora 🐾,
Ingeborg de Bruin
Ik wil jullie even laten weten, dat het met Noora erg goed gaat!!!
Haar darmpjes zullen wel altijd ten tijde van stress wat problematisch blijven. Onderzoek heeft uitgewezen dat haar darmflora wat beneden peil was. Remedie van lab: probiotica geven. Daar was ik inmiddels zelf al mee begonnen en ik kreeg vlak daarna diezelfde tip ook uit Spanje.
Het heeft geholpen. Na zo'n 8 weken was de consistentie eindelijk om over naar huis te schrijven.
Het is een grote knuffelaap. Ze haat het om in een kooi gestopt te worden, maar gelukkig heb ik een erg ruime kooi en lukt het me nog iedere keer om haar erin te krijgen. Het gekerm - het lijkt wel een wanhopig huilen - gaat je dan door merg en been, maar houdt wel snel op. Bij aankomst bij mijn ouders is ze direct thuis en is ze de reis alweer vergeten. Zo ook als ik haar weer mee naar huis neem. M.i. heeft ze grote angst om weer verlaten te worden, geef haar geen ongelijk, ze kruipt dan ook meteen heel dicht tegen me aan op schoot en kijkt me aan met een flemende blik van 'ben ik niet ontzettend lief?'. Aandoenlijk, toch?!
Ik kan jullie melden dat ze erg happy is, ze geniet van mijn balkon, jaagt achter allerlei vliegjes en hommeltjes aan, is ondeugend en heel speels 😊. Ze ligt graag bij mijn ouders en mij op schoot en houdt erg van knuffelen. Een heerlijk katje!!!!!! Al blijft ze nog steeds wat jumpy, hoort ze iets raars buiten, dan heb ik diepe krassen in mijn benen, maar daar zit ik niet mee. Zal wel slijten.
Ik ben enorm gelukkig met haar! Ze is precies wat ik in een poekie wens, een eigen karaktertje, aanhankelijk, geestig, een pratertje en in mijn ogen een schoonheid om te zien 😊 Oeps, laat haar dat maar niet horen, dan gaat ze nog buiten haar pootjes lopen 😊
Mijn devies voor mensen is: heb geduld, raak niet gestrest, laat voelen dat je vertrouwen in hem/haar hebt, praat (dieren begrijpen meer dan je denkt), geef nooit op en bekijk de situatie altijd vanuit de ogen van het dier en zijn karakter en pas daarop je eigen handelen aan, dan heb je snel dat vertrouwen en de band die je wilt hebben. Laat een dier zichzelf mogen zijn, respecteer dat. Des te meer haal je eruit, kruipt het uit zijn schulp, kun je het aan dingen laten wennen en kun je het zelfs dingen leren. Het heeft zich niet te schikken naar onze nukken en grillen, maar we moeten elkaar leren begrijpen en ons aan elkaar aanpassen. Dan heb je een maatje voor het leven!
Ik heb wat foto's bijgevoegd, genoeglijk binnen in haar mandje of buiten op het balkon.
Hartelijke groetjes, ook van Noora 🐾,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten