Pagina's

woensdag 28 juni 2017

Midas, een doordeweekse dag,...

Het is maar een klein ventje, hij liep doelloos op straat, zonder enige hoop op redding, zo zag hij er uit,…
Hij wilde wel maar hij durfde niet, wist niet goed wat doen, maar dan,…

Toen we hem aanspraken kwam hij kruipend naar ons toe en legde zich helemaal op zijn rug,...
De stakkerd zat onder de teken en nog meer van dat ongedierte, ze hadden hem helemaal overmeesterd,...
Hij ging mee in de auto waar hij als een blok in slaap viel alsof dat nu eindelijk kon, het was alsof er een pak van zijn hart viel, door bij ons te zijn, hij was eindelijk ergens bij mensen die hem een beetje lief hadden,...

Een beetje was genoeg voor Midas, juist een klein beetje,… Een bakje water, een kommetje eten, een knuffel en een oude deken, een wandeling af en toe ‘samen', als dat kan, dat is alles wat ik, Midas, vraag,… Leg me uit of toon me hoe jij wil dat ik met jou kan samen leven,… Leg me uit wat kan en niet kan,… Heb een beetje geduld met me, het is allemaal nieuw,... 
Het is allemaal spannend en interessant, 'oh dat?' 'en zo’ 'en wat?’,...
Thuis komen wil ik zo graag, en me aanpassen ook, maar ik wil het leren, wil heel graag jouw hondje worden maar tijd is hiervoor van levensbelang,…

Thuis komen bij jou is mijn grote wens, samen bouwen aan een toekomst mijn grootste droom,…
Ik kom van de straat, wacht nu in een asiel waar mensen me lief hebben en leren dat het anders kan,... 
Als ik straks bij mijn nieuwe baasje ben vraag ik alleen een beetje geduld en tijd om samen een leven lang jouw enige beste vriend te zijn,… Mijn grote oren zullen je bekoren, mijn korte lijfje en korte pootjes zullen een glimlach op je gezicht toveren,… Elke dag, je beste vriend zal nooit ver weg zijn want jou in de steek laten doe ik nooit,…










Voor meer informatie klik even hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten