We waren een vlucht aan het
doen op de luchthaven toen mijn telefoon rinkelde… 'Jouw
auto, is dat die van ACE? Kan je me aub helpen, ik moet jou iets
vragen… Waar kan ik je persoonlijk zien?’ Ik
antwoordde haar dat ik aan de check-in van 333 stond en daar bezig was met een
vlucht, ze hing op… Toen ik terug kwam van het regelen
van de papieren kwam een piepjong meisje op me af, ze moet iets van
een 18 jaar zijn geweest, het kleine hondje dartelde aan haar zijde en was zich
van geen kwaad bewust… ‘Hallo', zo zei ze, 'ik moet haar niet meer,
neem je ze over? Het is nu zomer…’ ‘Hmm, wat is er gebeurd, waarom
wil je je hondje niet meer?’ 'Omdat ze niet past in mijn leven', zo
ging ze verder, 'ik heb haar als geschenkje gekregen van een vriendin die een
nestje had, ik kreeg haar als pup maar nu is het me teveel, ze is
nu 10 maanden…’ ‘Heeft ze een chip en vaccins?' vroeg ik, 'Wat is
dat?’, kreeg ik als antwoord… 'Ze is zindelijk, ze is lief, en ze
is braaf, gek met kinderen en andere hondjes, en ze is erg aanhankelijk maar ik
wil haar niet meer’, waarop ze me de hond gaf en zonder enige
emotie weg liep… Daar stond ik met Erika aan de lijn, haar baasje
was weg en keek niet 1 keer om… Haar probleem was opgelost, maar
Erika stond op straat… Diane en ik stonden aan de grond
genageld… Dat was het dan weer, we hebben het kleine
hummetje mee genomen… Zomer 2017, wat gaat het weer brengen? Voor
deze kleine lieve schat een nieuwe thuis, en dit keer iemand die
verantwoordelijkheid heeft… We
Geen opmerkingen:
Een reactie posten