Hier wat nieuws van onze twee huisgenoten Raoul en Tosca
(Constantinopel/Pablo)
Ze zijn van het eerste moment de dikste vrienden en kunnen niet meer zonder
mekaar, gelukkig 😄
Ze is wel het tegenovergestelde van onze Raoul: hij is heel rustig,
luistert al heel goed, is superbraaf, was direkt zindelijk en nog meer
superlatieven. Hij was heel bang de eerste weken maar dat is er nu bijna
helemaal uit.
Tosca is een wildebras, luistert als ze zin heeft of als er eten mee in het
spel is, als er iets af te breken valt zal het ook afgebroken worden... Eén tel
je schoen uitdoen als ze in de buurt is en je kan hem in de tuin gaan zoeken.
Als je niet snel genoeg bent, is ze hem in één van haar vele gegraven kuilen aan
het verstoppen.
Met haar brute kracht heeft ze al het hondenluik in de garage afgebroken.
Ze heeft één van de eerste dagen geprobeerd om bij onze zoon en
schoondochter door het kattenluik te kruipen. Gevolg: een jaap boven haar oog en
een bezoek aan de dierenarts voor een zalfje.
Ze doet niks voor expres hoor, ze is nu eenmaal zeer nieuwsgierig en reuze
enthousiast in alles wat ze doet.
Raoul is veel groter dan zij, maar toch is zij de onbetwiste baas in huis:
zij heeft de grootste mand ingepalmd en Raoul is daar tevreden mee. Het
speelgoed is van haar en Raoul mag er ook mee spelen 😄.
Alleen als het op eten aankomt laat hij zich niet doen.
Ze was in het begin ook heel erg bang, en nu soms nog. Vooral als je haar
roept om te komen: dan kruipt ze op haar buik verder en plast van de schrik.
Waarschijnlijk heeft dat beestje veel slaag gekregen? Haar poten staan vol
littekens (van de wildebras uit te hangen of mishandeling? )
MAAR: ze kan ook superlief zijn en we willen haar niet meer kwijt... Ook al
is er nog veel werk en opvoeding bij nodig 😄
Hierbij wat foto's van onze twee vrienden.
Groetjes
Sonia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten