Voorbereiding op onze jaarlijkse lentevakantie

We zijn onze Huggo nu aan het voorbereiden op onze jaarlijkse lentevakantie aan de zee. Voor het eerst met vier hondenkindjes. Het agentschap ging onmiddellijk akkoord voor dat hondje meer (ze kennen ons al jaren) wat toch wel heel fijn is. Was dat niet het geval geweest dan had Huggo voor één keertje bij mijn zus moeten gaan logeren. Hij zou rot verwend geweest zijn. En wij verdrietig. Maar dan had het niet anders gekund. Het appartement was immers al geboekt. Het voorschot betaald. En dan hadden we volgend jaar een ander appartement moeten zoeken. Voor alles een oplossing nietwaar. Maar nu moeten we niemand thuis laten. En kunnen we ons gelijkvloers appartement houden wat met vier honden geen overbodige luxe is, dat gelijkvloers! Geen lift te nemen!

We hebben van mijn zus nu haar hondenbuggy in bruikleen gekregen (ze hadden vroeger een Jack Russel die 18 geworden is en niet meer zo mobiel was) omdat Huggo blijkbaar toch niet langer dan een kleine km kan wandelen. Achter de bal aanlopen, dat doet hij als de beste, maar stappen is vermoeiend voor hem na een tijdje. En dan moeten we hem oppakken. Maar dat zien wij dan weer niet zitten. Te vermoeiend voor ons. Dus, dacht ik, op tijd beginnen oefenen met dat ding zodat hij het gewoon wordt. Gisteren dus... Stap 1 in het gewenningsproces: in huis rijden. Hij vond het de eerste seconden wat raar maar nadien... Er zal niet veel oefenen aan zijn. Hij is slim en snapt het helemaal. Voelt zich de koning te rijk in die buggy.