Het 2e leven van Swiep en Sally.

Hoe Swepe en Bocelli als Swiep en Sally in Bergen Nh aan hun 2e leven begonnen.

Twee  maanden geleden kwam Swiep bij ons wonen, Sally arriveerde  1 maand later .

Bewust niet alle 2 tegelijk om het gewenningsproces voor mijn 2 oude honden, de 3 spaanse asielpoezen en mijzelf zo goed en rustig mogelijk te laten verlopen.

Hoe kwam ik er toe om Swiep en Sally op de website van ACE uit te zoeken. Van mijn 4 honden waren ( en zijn) er 2 bejaard: 1 Norfolk Terrier van 14 jaar met ernstige hartproblemen en een ruwhaar teckel van 18.jaar oud!....de 2 jongere Norfolk Terriers zouden nog wel een aantal jaren mee gaan dacht ik. Wat de oude honden betrof zag ik dat somberder in. Het onverwachte gebeurde . In 6 weken tijd overleden de 2 jongste Norfolk Terriers aan kanker. Jaren geleden had ik al met mijzelf afgesproken om op het juiste moment herplaatsing honden te nemen.......maar de onverwachts onstane situatie bracht mij er toe veel eerder dan ik had gedacht te gaan kijken op de website van ACE.......mijn voorwaarde was dat de honden klein moesten zijn zodat ze in de dichte rieten mand achter op mijn fiets konden ....ik woon in Bergen Nh en mijn dierenarts zit 45 minuten fietsen van mij vandaan in Alkmaar........ik heb geen auto en wil te allen  tijde (ik ben nu de 70 jaar gepasseerd) mijn zelfstandigheid behouden. Mijn oog viel op 2 harige (want daar houd ik van) hondjes die al in Nederland waren. De procedure van adoptie trad in werking.

Swiep is ongeveer 2 jaar oud en zat in Teteringen bij Breda bij een mevrouw in de opvang. Daar had hij  het erg getroffen en hij had al veel geleerd o.a. luisteren naar de naam Swiep. . Een hond weet niet dat hij ergens tijdelijk woont dus was het voor Swiep de zoveelste dramatische verandering in zijn leven toen hij vlak voor de Kerst naar Bergen werd gebracht door de mevrouw waar hij in de opvang zat. 5 uur lang heeft hij zittend  in de vensterbank van verdriet zitten loeien als een wolf nadat hij alleen bij mij achter bleef. De mevrouw die hij als zijn baasje was gaan beschouwen was zonder hem vertrokken. Weer was hij voor zijn gevoel in de steek gelaten. Afspraken had ik voor de komende weken afgezegd zodat ik alle aandacht kon besteden aan mijn honden en poezen. Swiep bleef Swiep besloot ik....de hond had al genoeg veranderingen te verduren en hoewel ik een andere naam in mijn gedachten had vond ik het wel redelijk dat ik degene was die aan zijn  naam moest wennen en niet andersom. De eerste 2 dagen ben ik thuis gebleven...er was genoeg voor Swiep om  te onderzoeken en mee vertrouwd te raken....de 2 oude honden.....de 3 poezen....het huis.....de grote afgehekte tuin.....De 3e dag ben ik met Swiep naar het bos gegaan. Dirckje en Coosje , de 2 oude honden kunnen en mogen niet meer mee naar het bos en redden het prima in mijn tuin. Vanwege de  verlatingsangst van Swiep, zijn extreme gerichtheid op mijn persoon en de informatie die ik had gekregen van de mevrouw waar hij in de opvang was geweest durfde ik hem in het bos meteen los te laten.....en dat ging geweldig goed ....dol gelukkig speelde hij met andere honden en rende zo hard als hij kon....en hard rennen kan hij want hij kan hazewindhonden bijhouden ook al gelooft niet iedereen dat . Er lopen in Het Berger Bos geregeld enkele ex-Spaanse hazewindhonden tot groot plezier van Swiep..........gelukkiger kan je hem niet maken. Ook  in Teteringen had hij met hazewindhonden het spel gespeeld "wie het hardst kan rennen".Swiep is een geweldige , intelligente , slimme, lieve  hond. Er ontgaat hem  niets en hij waakt als enige van mijn 4 honden(de 2 oudsten zijn doof) als een professionele waakhond met een voor zo'n klein hondje zeer zware blaf.

Sally ben ik een maand later gaan ophalen in Rotterdam samen met een vriendin in haar auto....Swiep was mee.....de hele rit trilde hij als een rietje, mogelijk was hij bang dat hij weer naar een ander adres gebracht zou worden. Bocelli luisterde al naar Celli. Ik besloot er Sally van te maken. De eerste dagen was ook Sally volkomen in de war en miste hij zijn vorige (opvang) baasje heel erg. Sally is een stuk ouder , ik denk een jaar of 8......mogelijk heeft hij een groot deel van zijn leven gezworven en zijn eten bij elkaar moeten scharrelen, bedelen of stelen. Naar mijn idee is hij ook mishandeld..........ik probeer het gedrag dat hij heeft te herleiden naar zijn leven in Spanje. Als ik hem iets verbied bromt hij naar mij........ik stel me zo voor dat hij al bedelend en voedsel stelend vaak met geweld (verbaal of lichamelijk) is weggejaagd en dat mijn  foei  hem daar aan doet denken ,dus protesteert hij ertegen zoals hij dat gewend was. Hij moet nog veel (af)leren......o.a.het stelen van het poezeneten(ongeacht hoe hoog ik het neerzet) want hij is geobsedeerd door voedsel en zowel Sally als Swiep kunnen heel hoog springen. Sally is ook nog niet zindelijk. Allemaal begrijpelijk als je er van uit gaat dat hij mogelijk nooit een thuis heeft gehad , mogelijk zelfs buiten is geboren en aan eten moest zien te komen door te bedelen en te stelen ook al waren daar voor hem risico's aan verbonden. 

Gelukkig gaat het elke dag beter en beter. Samen werken we hard aan het afleren van de verkeerde gewoonten, knuffelen we veel en  praat ik tegen Swiep en Sally. Die verkeerde gewoonten hebben ze vrijwel altijd opgelopen als gevolg van hun niet zelf verkozen leven, hun zwerversbestaan. Dus door toedoen van de mens....dezelfde mens die hen in het dodingsstation hadden gestopt. Ik geef toe ... vooral de eerste tijd  zijn er dagen geweest dat ik dacht "waar ben ik aan begonnen"' want vrolijk word je in het begin niet altijd van een nog volkomen vreemde , diep ongelukkige hond om je heen. Maar dat is een tijdelijke fase en eigenlijk doen ze het best goed. Veel steun heb ik gehad van Pia de Beer van Stichting ACE....verschillende keren hebben we met elkaar gebeld en gemaild  , want 2 weten altijd meer dan 1 en Pia heeft veel ervaring met herplaatsing honden. Tussen mijn 4 honden zijn gelukkig geen problemen. In het bos kunnen Swiep en Sally beiden lekker  loslopen. Ook met Sally heb ik dat vanaf de eerste keer aangedurfd, hoewel hij ook nu nog wel eens vergeet dat hij bij mij hoort en in een voor mij niet bij te houden dribbel tempo achter groepjes mensen aanloopt om te bedelen. Een blikje met brokjes waar ik mee rammel brengt dan redding en terugkomen als ik Sally roep werkt ook steeds beter. Bij Sally kon ik na 2 weken zo mooi merken dat er een omslag plaats had gevonden  en hij als het ware had besloten dat ik nu het mens ben waar hij bij wilde horen en dat het hier thuis veilig voor hem is. Ik besef dat hij nooit helemaal van zijn verkeerde gewoonten af zal komen, daarvoor heeft hij te lang een hard en moeilijk zwerversbestaan geleid maar zolang het voor ons allemaal, mens, honden en poezen, redelijk te doen is ben ik tevreden.

Samen, 2 honden en 1 mens, elke dag hard werkend aan verbeteringen en socialisatie wordt  de band tussen Swiep, Sally en mij hechter en  hechter en houden we steeds  meer van elkaar.

Dank aan alle vrijwilligers die zich inzetten voor honden en poezen die een warme mand zoeken en speciaal dank aan Pia de Beer en de dames waar Swiep en Sally het laatst in de opvang zijn geweest.

Hartelijke groeten van Danny, de honden Coosje, Dirckje, Swiep en Sally en de poezen Lucas, Simon en Sarah.