Nelly en Fientje

Nelly (ACE Izalia) en Fientje zijn onze ACE-hondjes. Onze 2 extra kids laten we maar zeggen, want ze zijn niet meer weg te denken uit ons gezin.

Nelly is als 5 mnd oude pup bij ons gekomen, erg bijzonder hoe het in z’n werking is gegaan.

Op een ochtend was ik bij mijn vriendin en zij liet mij een hond zien, die haar vriendin ging adopteren, ook bij ACE. Ik las de eerste verhalen op de site en was verkocht. De kinderen van mij ook direct, maar mijn man niet. Totdat we Nelly zagen, cross podenco….

Mijn man overtuigd met de kwaliteiten van de podenco. Mijn man heb ik midden in de nacht overgehaald en 2 uur ’s nachts heb ik een mail gestuurd dat wij Nelly wilden adopteren.

Na huisbezoek en hekplaatsing mocht Nelly eindelijk bij ons komen.

Op Rotterdam Airport sprong ze vanuit de bench direct bij ons in de armen. Ik moest er bijna van huilen, zo blij dat ik was.

Natuurlijk was ze niet direct zindelijk, maar na 3 weken deed ze niets meer in huis.

Nelly is een ontzettende lieve hond, maar toch vonden we haar voor een jonge hond rustig. Net alsof ze iemand miste. Ik bleef maar op de site van ACE kijken. Met een beetje zeuren zei mijn man uiteindelijk dat ik nog maar een hond moest uitkiezen. YESSSS!!!

Oktober 2015 kwam Fientje bij ons.

Fientje, waarschijnlijk een kruising tussen een engelse stafford en een podenco, konden we van Schiphol afhalen. Heel de bench en Fientje onder de poep. En wat was ze gestresst… Uit de bench heeft mijn man haar helemaal schoon gemaakt en lag ze bij mij op schoot. Ze was thuis….

Thuis vonden ze allebei, Fientje en Nelly, dat het niet oké was dat er nog een hond bij het baasje was, dus dat heeft aardig wat gevecht gekost. Maar na enkele dagen lagen ze bij elkaar in de mand.

Fientje was 15 maanden toen zij bij ons kwam en ontzettend bang voor mannen. Bij iedere man deinsde ze achteruit. Gelukkig is dat helemaal bijgetrokken en zeggen mannen die haar nu weer zien dat ze 180 gr veranderd is. Ze gaat nu naar mannen toe en likt ze een keer aan de hand.

Nu is Nelly dik 1,5 jaar bij ons en Fientje een jaar. Ze kunnen niet zonder elkaar. Ze slapen bij elkaar in de bench en in de mand. Onze tuin is een racebaan geworden. Ze rennen achter elkaar aan en doen verstoppertje achter de bosjes. In het bos spelen ze heel even met andere honden, maar al snel sprinten ze weer achter elkaar aan. Andere mensen vinden het een mooi stel; heeft de ene wat gevonden, gaan ze het samen bestuderen. Ze wachten op elkaar en zoeken elkaars steun.

Met beide honden loop ik cursus. Nelly heeft sociaal gehaald  en met Fientje ben ik nog bezig, met beide honden loop ik behendigheid. Dit vinden ze super leuk, maar ook dan vinden ze elkaar interessanter en lopen tijdens het parcours nog snel naar elkaar toe.

Heel af en toe gaat het nog mis. Krijgen ze ineens ontzettende ruzie, de haat springt uit de ogen en ja dan is het lastig om ze uit elkaar te krijgen. 2 dagen kijken ze elkaar niet aan, maar daarna is alles weer koek en ei.

Over koek en ei gesproken, ze zijn net kinderen: Ben ik aan het kokkerellen dan staan ze in de keuken, horen ze een ei tikken staan ze met de poten op het aanrecht en wachten tot ze  de gardes mogen aflikken. Heerlijke lieve honden zijn het.

Ook lopen ze heel de dag achter je aan. Waar ik ga, gaan mijn honden, even naar de gang, honden ook, even naar het toilet, honden ook. Ben ik aan het werk en de deur staat open ( ik werk thuis), hoor ik de honden even heel diep snuiven onder de deur door om te ruiken of ik er wel ben. Daarna weer terug naar de mand.

Deze zomer 2016 zijn Nelly en Fientje met ons wezen kamperen. Een hele belevenis zo in de tent. Ze  gedroegen zich voorbeeldig. Overal gingen ze mee naar toe. We kiezen campings bij het bos, zodat ze lekker kunnen spelen en rennen. Alleen al om te zien hoe ze met elkaar spelen werd ik al blij. Iedere ochtend er vroeg uit om een heel eind te wandelen, zodat ze de rest van de dag rustiger waren.

Onze dagen zien er nu ook heerlijk uit. Elke dag wordt er een heel eind gewandeld en knisperen de blaadjes onder de pootjes van de honden. Fientje vindt het heerlijk!

Nelly daagt Fientje uit in de tuin dat ze weer achter haar aan moet rennen. Hilarisch om te zien. Nelly is altijd net iets sneller dan Fientje, maar Fientje doet hard haar best om haar bij te benen. Als ze achter elkaar aan rennen is het net alsof er een trein aankomt. De grond dendert bijna. En lomp dat Fientje soms kan zijn. Ze rent Nelly zo omver, zij tuimelt dan gewoon over de grond. Ha Ha!!!

Dit zijn nu dus Nelly en Fientje, maatjes voor het leven, voor elkaar, voor mij en voor ons gezin.

Wij zijn ACE ontzettend dankbaar dat we deze 2 lieverds mochten adopteren.

Groetjes Marjola