Vorige keer vertelde ik hoe Lientje de eerste dagen als een
boze heks Miel de woonkamer uitjoeg. Nou dat is inmiddels verleden tijd. Nu
smeden ze samen duistere plannen. Zo hebben ze gezamenlijk de luxaflex in de
woonkamer te grazen genomen. Nou was deze gelukkig al oud en lelijk dus wij als
baasjes hebben toen maar besloten het inmiddels nog lelijker geworden restant te
verwijderen. Zeer tot genoegen van Miel en Lien. Nu hadden zij een hele brede
vensterbank met zon en uitzicht tot hun beschikking. En hoe kun je die lieve
smoeltjes wat weigeren. Dus in plaats van een gouden mandje hebben wij een soort
“Ibiza style lounge (venster)bank” voor meneer en mevrouw gefabriceerd. En omdat
we ook rekening moeten houden met de knietjes van de kleine Lientje ontbreekt
het trappetje uiteraard niet.
En als het zonnetje stopt met schijnen komen ze lekker
allemaal bij ons op de banken gekropen waar de bejaarde hondendames Lupe en Fe
de hele dag al bivakkeren. Het is dan dringen om een plekje met 4 mensen en 4
honden. Miel moest daar in het begin wel even aan wennen en bleef heel verlegen
naast de bank staan maar inmiddels springt hij in de kleinste vrije ruimte,
draait eens lekker rond en ploft half over iemand anders neer. Heerlijk zo’n
bank vol tevreden knorrende hondenlijven. Dank lieve mensen van Ace voor het
redden van Lien uit het dodingsstation en voor de goede zorgen voor Miel al die
jaren. We zouden ze echt niet meer kunnen missen.
Hartelijke groeten, fam. Boerboom, Miel, Lien, Lupe en
Fe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten