Het is hier met Decio, ik heb een heel fijn en spannend verhaal te
vertellen !
Ik mocht gisteren een hele dag met mijn bazin, één van haar dochters en
mijn 'grote zus Luna' mee op stap. We zijn een hele dag gaan wandelen in de
Lommelse Sahara, da's zo'n dorp in Limburg waar mijn bazin van afkomstig is en
die vindt dat daar zooooooooooooooooo'n wandelparadijs !! En Kathleen dacht dat
ik niet lang zou kunnen wandelen, dus die is voor mij een hondendraagzak gaan
kopen zodat ik toch de hele dag mee kon !
Zijn die daar effe geschrokken van mij, haha :-). Pas na vijftig minuten
wandelen wou ik toch wel effe in die zak, toen was ik een beetje moe (en toen
had ik al 50 minuten lang dapper mee gestapt door 't zand, berg op en berg af
door die 'duinen'). Na vijf minuten had ik tijdens mijn eerste rustpauze het
wel weer gehad met die zak en wou ik er uit. De hele verdere dag heb ik dan
altijd aangegeven wanneer ik wou stappen of terug in de draagzak wou, echt flink
van mij dat ik dat zo goed kon duidelijk maken éh !
Vanuit mijn draagzak heb ik trouwens lekker stoer geblaft naar andere
hondjes, ik kon het niet laten, want ik zat 'hoog en droog' :-). Ah ja, ik
mocht ook lekker los lopen in een heel grote losloopzone. Dat vond ik zo tof !
Ik heb daar volop gespeeld met soortgenootjes van mijn formaat, verder bleef ik
vlakbij mijn bazinnekes en bij Luna. Oh, en dan heeft Luna nog wat gezwommen in
het water. Ik heb intussen toegekeken van op afstand, dat vond ik precies toch
maar eng. Maar als ik zag hoe die Luna zich amuseerde, dan fonkelden mijn
oogskes en heb ik vanop de kant mee heen en weer gehold 😀.
Intussen hadden mijn bazinnekes honger en dan zijn we na zes uur 'op gang
te zijn geweest' op een verwarmd terras iets gaan eten. Luna en ik mochten ook
nog mee, we hebben daar van de garçon een wel heel erg lekker hondenkoekje
gekregen.
En toen kwamen we thuis .... Ik kon op mijn poten niet meer staan ... Dan
wou die Luna nog beginnen spelen met mij, maar dat ging niet meer zalle. Ik kon
me alleen nog maar voortslepen ... Kathleen hele avond ongerust, die dacht : 'ze
heeft me helemaal uitgeput en overbelast'. Maar niet met mij zalle, na een
goeie nachtrust ... Stond ik vanmorgen alweer vrolijk recht op mijn poten te
kwispelen aan de trap met mijn eeuwige blik : 'wat gaan we vandaag doen ?' 😀.
Een hele stevige poot en knuffel van Decio
P.s. Ik ben erg fotogeniek, zeggen ze hier 😀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten