Doris,...een hondje om nooit te vergeten,...hij is niet meer,...

De morgen begon vroeg, 6 uur waren we al in de refugio om enkele gelukkig naar huis te laten vliegen,..

Na de vlucht toen we weer terug waren kwam Lisa naar ons toe dat Doris ernstig ziek was …in de kliniek aangekomen zag ik dat hij zag er slecht uit zag,…als dat maar goed komt,..

We zijn met spoed naar de urgent clinic gereden, hij werd onmiddellijk onderzocht, verzorgd….

Vanavond is helaas is hij overleden, …

Doris,…hij was samen met meer dan 40 hondjes gered uit een dodenstation, hij samen met Noeschka, Spot, zijn de enige die nog niet naar huis gingen…

Doris, elke dag probeerde hij opnieuw iemands hart te veroveren om dat hok uit te mogen, om gered te worden van het asiel, een tijdelijke gevangenis, goed bedoelt, hoe hard wij ook ons best doen, en hoe hard we ook voor hen vechten, 

Zij verblijven er dag en nacht in een hok,..tijdelijk,…voor de ene langer dan voor de andere,..

Als je mooi en knap bent, dan zit je niet lang, als je een ietwat minder uiterlijk hebt en mensen je niet waarderen voor je karakter dan…

Dan kan het lang duren,…we geven niet op, samen halen we jullie elk, 1 voor 1 door deze moeilijke periode,.. tot je naar huis kan, …echt naar huis,…naar een ·”Thuis”…

Doris, jij had dit geluk niet,….je kreeg plots een attaque en hoe we ook hebben getracht, je bent niet meer,…

Wij zullen je nooit vergeten, wij weten wie en wat je had kunnen zijn in een warme mand bij een gezellige familie,.. maar jij bent heen gegaan, op zo een manier dat wij niemand wensen,..het doet pijn en het komt hard aan,..

We hadden het graag anders gewild,..lieve Doris rust zacht,…voor altijd in ons hart….

Zovele hondjes redden we, velen gaan naar huis, velen hebben geluk, maar deze die in onze handen sterven zonder ooit gekend te zijn, zijn ons ook zo dierbaar,…we redden niet elke strijd, niet elk leven,…Doris, was er eentje van,…

Fabienne