Bambina nu Luna

Luna is een teefje van inmiddels net twee jaar dat door toeval op mijn pad is gekomen. Ik was al een tijdje op zoek naar een tweede hondje, maar kon maar niet vinden wat ik graag wilde. En omdat ik het een heel slecht idee vind om een hond via internet te “bestellen” die je nog nooit in het echt hebt gezien, ben ik daar niet eens gaan zoeken. Maar de dag nadat ik besloten had te stoppen met zoeken en het juiste hondje uiteindelijk wel op mijn pad zou komen, kwam ik in het losloopgebied aan het einde van de straat de buurvrouw van twee straten verder tegen met vijf kleine hondjes. Onze hondjes speelden met elkaar en we raakten aan de praat, uiteraard over de hondjes. Al snel viel mijn oog op een klein, blij, vrolijk en open hondje dat er uitzag alsof ze zo bij haar oren uit de vuilnisbak gepakt was. Wát een leuk hondje, dat is nou precies wat ik zoek.. De buurvrouw vertelde dat dit hondje en een andere van de vijf door haarzelf meegenomen waren uit een dodingsstation in Spanje waar ze als vrijwilliger was geweest voor ACE. De hondjes waren dus tijdelijk bij haar en waren klaar om geadopteerd te worden. Later die week hebben we nog een keer afgesproken, zodat ik op mijn gemak eens kon kijken hoe het zat met het energieniveau van dit hondje, of zij goed samen kon met mijn andere hond, of ze echt zo open en blij was als ze in eerste instantie leek en natuurlijk of het tussen ons klikte. En ook in tweede instantie was ik erg gek op haar en heb ik meteen een formulier op de website van ACE ingevuld. Toen dit eenmaal rond was kon ik haar dezelfde dag nog ophalen, aangezien dit logistiek gezien niet echt een uitdaging was.

Wat wel een uitdaging was, was een hondje dat 13 maanden oud was, het eerste jaar van haar leven op straat heeft gelopen, in een dodingsstation op het randje van de dood had gelegen en net een week in Nederland was opvoeden tot een keurig, sociaal, stabiel huishondje. Zo moest Luna bijvoorbeeld nog leren dat op de tafel staan verboden is onder alle omstandigheden, dat alles wat van papier is (zoals brieven, notitieboekjes met wachtwoorden voor de computer, nog ongelezen tijdschriften enz.) níet bestaan om te versnipperen, dat niet iedereen die langsloopt onder luid geblaf verjaagd hoeft te worden en dat plassen in de grote buitenwereld moet (en niet op mijn bed) (twee keer).

Maar met heeeeeeel veel geduld en nog veel meer positieve training, die overigens nu, na een jaar nog dagelijks in volle gang is, is zij een heerlijk hondje aan het worden, dat heel erg graag met je samenwerkt en werkelijk alles leuk vindt en van iedereen houdt. We gaan wekelijks naar de funtraining bij de plaatselijke hondenschool, waar we op een ongedwongen, uitsluitend positieve manier trainen op gehoorzaamheid, behendigheid en bovenal zelfvertrouwen en samenwerking.

Luna is blij, open, sociaalvaardig met andere honden (tenzij ze groot en zwart zijn en heel hard op je afrennen, maar dat snap ik nog wel…) en een absolute allemansvriend die ongelooflijk veel liefde geeft. (En eerlijk is eerlijk, nog steeds af en toe naar voorbijgangers blaft). Pas hebben we samen meegedaan aan een speurworkshop en een dogfrisbee workshop, wat zij allebei helemaal te gek vond. Maar wat zij gezien haar energieniveau ook zeker nodig heeft. Want wat ik ook heb geleerd is dat hondjes die veel hebben meegemaakt en pas een week in Nederland zijn, nog niet helemaal hun ware aard laten zien. Toen zij na een paar weken goed was aangesterkt en haar draai begon te vinden kwam de tornado in Luna los en blijken lange wandelingen en ritjes op de fiets evenals hersenwerkjes en trainingen geen overbodige luxe om Luna met al haar energie en enthousiasme enigszins in het gareel te houden! Nu wil het toeval dat ik dit ook allemaal fantastisch vind om te doen, dus geen vuiltje aan de lucht en al met al de perfecte hond voor mij!