Pagina's

zondag 19 juni 2016

Wat een dag,... niet te geloven, weer met alle kindjes terug naar de refugio,...ze gingen ...bijna naar huis !!!

Het gebeurd de laatste jaar regelmatig, als we met Brussels vliegen is er te regelmatig “iets”
Het ergste is dat de hondjes al op weg zijn naar het vliegtuig en wij vaak al terug op weg terug naar onze refugio,…en dan gaat de telefoon,..“Fabienne, tenemos un problema”,….en daar gaan we dan,..”
Dan moeten we de hondjes terug halen en kunnen ze niet mee, of ze sturen een verkeerd vliegtuig waar geen zuurstof in aanwezig is, of zoals vandaag de staking in Brussels, …Alle hondjes moesten vandaag weer terug naar huis, terug naar hun kooi, en dan breekt telkens ons hart,…dat komt hard aan,…
De vrijwilligers die dan speciaal een duur ticket kopen om hondjes mee te nemen, huilen van verdriet, ook hun eigen hondje kan dan niet mee, …
Het geeft ons zoveel stress en verdriet dat je als een leeg vat thuis komt en helemaal op bent,..maar goed, het is niet anders, je kan er niets aan doen.
Hoe diep het je ook raakt om hen weer in een kooi te zetten, om de adoptanten te moeten bellen dat de hondjes vandaag niet aankomen,..
Onze medewerkers, vrijwilligers maar weer eens verwittigen,..het is echt niet te doen,…
De triestige blik van de mensen die dan zoveel moeite doen om speciaal over te vliegen en dan met lege handen naar huis moeten,..
De traces die we helemaal opnieuw moeten maken en betalen,..ze staan niet stil wat wij moeten doen om een vlucht helemaal netjes in orde te hebben,..
Daar wordt zelfs niet over gesproken,….het valt ons erg tegen maar we moeten door, telkens opnieuw he,..
Niet naar achter kijken maar morgen opnieuw proberen,…op hoop van zegen !!













Geen opmerkingen:

Een reactie posten