Adamuz

Deze avond 1 jaar geleden stonden we te wachten op Adamuz. Op foto had ie ons hart al gestolen, maar we moesten eerst zien of het klikte met ons bang wezeltje Bibaldi. Ons opvang-/adoptiewoefje landde (met de nodige vertraging), kwam uit de bench, en ja hoor, hartje onmiddellijk ingepalmd!
Thuiskomen midden in de nacht en hem in de tuin voorstellen aan Bibs bleek niet het beste idee 😳 De eerste 3 dagen waren een ware hel... Bibaldi leek zijn nieuwe broer maar niets te vinden, tot plots... Samen knorren op de zetel in het zonnetje! Tranen van geluk, Adamuz kon/mocht blijven!
Algauw werd ie omgedoopt tot Goofy (wat achteraf de ideale naam voor hem bleek te zijn). Elke dag leerde Bibs iets meer over wat hondje-zijn eigenlijk is. Elke dag leerde de 'kleine' de 'grote' dat ie niet bang hoefde te zijn, lekker kon rondsnuffelen, aaitjes van baasjes leuk zijn, als je je voorpoten op tafel zet, je heel gemakkelijk aan het eten kan ☺️
De tuin zit ondertussen vol met gaten, papiertjes worden regelmatig herleid tot 100.000 stukjes, ons eten kunnen we nergens onbewaakt zetten en onze plaats in de zetel hebben we afgestaan aan de 2 hairy friends. Maar weet je wat? Voor geen geld ter wereld zouden we willen ruilen! Ze maken ons elke dag gelukkig! Dankjewel Goofy om al 1 jaartje bij ons te zijn! Dankjewel Ace om de hondjes een kans te om gelukkig te worden!