Marie Sol

Dag lieve dierenvrienden,

Welnu, ik ben de gelukkige die afgelopen Woensdag Marie Sol na een zeer hectische reis vanuit Groningen met twee uur!!! vertraging, uiteindelijk in mijn armen mocht houden..

Na 9 km van huis waren we n.l. al gestrand, mijn chauffeur moest nog even tanken en…gooit zijn auto vol met Benzine i.p.v. Diesel!!

Afijn, de ANWB erbij, auto leeggezogen zeg maar en toen uiteindelijk richting Rotterdam..

Daarbij belandden we van de ene file in de andere, spitsuur dus..en ik, ik zat stijf in de auto van de ingehouden stress, weet nu zeker dat mijn hart het nog goed doet haha..

En, mocht ik ergens een vaatvernauwing hebben, nou, dat is ook niet meer aan de orde want het bloed joeg door mijn aderen…

Maar goed,Marie Sol mee in de auto en op weg naar huis.

Onderweg nog even een plasje laten doen en om 22.30 uur eindelijk THUIS!!

Gelijk met haar en mijn cockermannen aan het wandelen gegaan en toen in haar nieuwe huis.

Maar, ik had het kunnen weten, ze voelde zich gelijk THUIS, plofte op de bank tegen mij aan en viel in diepe slaap.

Ja, en aangezien mijn cockermannen altijd bij mij in bed slapen, Marie Sol ook mee natuurlijk.

Ze kroop heerlijk tegen mij aan  en heb haar s,nachts niet meer vernomen, nou ja, ze kan verschrikkelijk snurken!!

En nu, we zijn immers nog maar een paar dagen verder, het is alsof ze hier altijd al heeft gewoond, zo vanzelfsprekend, zo dapper, en… ben ook trots op mijn cockermannen want die hebben haar ook vanaf dag 1 helemaal geaccepteerd.

Ondanks de waarschuwing dat ze, als ze los is, niet of nauwelijks zou luisteren , heb ik haar vanmiddag  tijdens de wandeling in het veld toch losgelaten,samen met mijn cockermannen, want ik vertrouwde totaal op haar.

Nou, lieve mensen, 1x roepen en ze kwam als een speer terug!!

En daarbij, een geweldig gezicht,want tijdens het rennen, flaporen in de wind, staartje recht omhoog, en maar huppelen op haar korte beentjes door het hoge gras!!

Ze houdt me steeds in de gaten en trekt geweldig met mijn oudste Joey, op, geen wonder, want ze kan Jody nog niet bijhouden qua tempo, dat is net een vliegend hert.

Kortom, Marie Sol, mijn zonnetje, mijn kleine dikke schat, man wat ben ik blij en dankbaar dat je op mijn pad mocht komen.!!!

Maar nog meer.. wat ben ik blij dat ze tijdig bij Fabienne mocht komen, ze stond nl. op de nominatie om te worden ingeslapen, omdat ze niet kon plassen.

Bleek achteraf tijdens de operatie een urinesteentje te zijn……Nou ja……

Ik weet wel dat ik voor Fabienne en haar team eeuwig  respect blijf houden voor alles wat ze voor de dieren doet,want….. je moet het maar kunnen!!!

Lieve groeten van Tieske Nieland, Marie Sol, Joey en Jody.