We gaan naar Malaga, naar de Refugio.

 Hallo my friends,


Wat een triestig weer is dat nu al dagen en dagen, steeds maar regen waaien, amai is voor depri te worden. Wij verlangen dan ook naar de lente.

Wij hadden vorig weekend bezoek van twee vrijwilligers van Shin, Monique en Ludo, wij hadden elkaar nog niet gezien, en zij boden spontaan hulp aan voor de route zo een beetje te bestippelen naar Malaga. Ze hadden een lekkere taart mee, echt super lieve mensen, waarvoor dank en een dikke hug Monique en Ludo. Je hebt een stuk lekkere taart te goed. Mensen met een groot hart voor dieren, en dat kan ook niet anders.

Ja we gingen normaal gezien tezamen vertrekken, maar dat kan niet doorgaan, omdat ik geen dag later mijn infuus mag hebben. Daarom vertrekken wij 5 of 6 Mei, juist na mijn dag opname. Want op 15 juni moet ik in het ziekenhuis zijn.
En we vrezen ervoor dat we nog een kleine oude sukkelaar zullen adopteren, om nog enkele jaartjes het geluk te schenken, te koesteren en van te houden. 
En stiekem kan ik vertellen, als Lizzy er nog is als wij er aankomen en ze ziet het zitten met ons, dat ze waarschijnlijk  zal meekomen als dat mogelijk is.

Waar ons Tycha loopt of ligt, er is altijd een tennisbal in haar buurt.

De kleinste maar de oudste speelt ook nog graag eens hoor!

Maar daarna wil ze toch betuttelt worden, wat wij met heel veel liefde doen.

Weet je , als je hart op de juiste plaats tikt, dan is er altijd nog dat gaatje in reserve.
En mijn vriend zijn hart is even groot als het mijne, voor de arme sukkeltjes.
Wij kijken er echt naar uit en tellen af. Maar nu volgend weekend zijn wij ook voor een paar dagen weg met ons meisjes, want die kunnen het ook eens gebruiken.
Niet dat ze hier niet kunnen crossen hoor, maar ons Luna moet eens snelheid kunnen zetten.

Ons Luna heeft een beetje kapsones gekregen, ze wil s 'avonds niet bij de andere slapen, ze wil mee naar de slaapkamer, maar dat gaat niet, niet omdat we dat vies vinden hoor, maar als ze dat met drie in hun koppie steken, wel ja dan kunnen wij naast ons bed gaan liggen. We dachten eerst dan dat ons poppemie een schrik van iets had op gedaan, ja dat kan altijd hé, dus we hadden de slaapkamer deur laten open staan, maar daar staat een rekje voor, zoals voor de kindjes. Wij lagen zo een kwartiertje in ons bed, en al met eens schrok ik , ik zag over dat hekje zo een zwarte gedaante komen, en ja daar was ons Luna, ze kwam op bed liggen. Maar dat feestje ging niet door. Dus nu gaat s'avonds de deur dicht, en ik hoor haar dan in de gang een plaats zoeken op de mat.
Maar s'morgens ligt ze toch lekker op de bank bij de andere. 

         Ons Luna, moet haar steeds kunnen verstoppen, alé dat denkt ze toch.

Ons Luna moest deze week naar de dierenarts om haar spuitje voor de rattenziekte, ze is gewogen, en ze weegt 21kg, ik vond dat een beetje weinig, maar de dierenarts zei dat ze super stond, en kern gezond is. Ik neem er deze week eens foto's van hoe het er nu bijligt.

Ik zou heel graag dat stukje bos die vlak naast ons ligt, willen huren , goed met draad afzetten en zeker hoog genoeg, voor onze meisjes, hebben ze dat er nog eens bij, want nu ligt het te verkommeren, groeit er onkruid en veel prikplanten, zou daar toch eens met de eigenaar over willen praten. Maar dat is voor na Malaga.

Zo dat was het weer, hopelijk deze week wat droger weer.

Liefs Meintje