Pagina's

vrijdag 26 februari 2016

Twee jaar lang overleefde Nikita in een dodenstation...

Nikita haar baasje werd aangehouden. Ondanks hij wist dat het hondje in het dodenstation zat, wilde hij haar overdracht niet tekenen!
Als je met een chip in een dodenstation zit en jouw baasje geen overdracht tekent, is dat een groot probleem. Niet in elke provincie handhaaft deze belachelijke regel, maar in bepaalde provincies is het gewoon fataal. Zo gebeurde dit ook met deze arme Nikita!
Twee jaar lang kwamen we aan haar hok voorbij en telkens vroegen we of ze mee mocht. Neen, ze mocht nog steeds niet mee en hoe ze haar pootjes ook tegen de tralies opzette, hoe ze ook sprong en likte aan je hand, opnieuw en opnieuw - tot... ze niet meer naar voor kwam, omdat ze het niet meer geloofde, het opgaf. We hebben alles in het werk gesteld om Nikita vrij te krijgen, maar het bleef altijd maar om een of andere reden negatief.
We hebben vaak gesmeekt haar even naar de kapper te brengen maar ook dat mocht niet, werd weggelachen. Dit vonden ze ronduit belachelijk!
Vorige week kregen we het nieuws dat ze vrij was. We zijn haar direct gaan halen en ondanks we wisten dat haar vacht erg was, wat we nu van kortbij zagen, hadden we zelfs in onze ergste dromen niet verwacht!
Eigenlijk is zij een maltezer, maar de vacht werd twee jaar lang nooit verzorgd, elke dag natgespoten, geen mandje, geen doekje om op te liggen, ... Ze kon niet meer lopen, zo hadden de knopen en klitten haar bijna helemaal verstikt. Ja, het is wel degelijk een hondje, ook al zou je twijfelen. Haar pootjes waren vieze, stinkende aanhangsels geworden. Haar ogen, oren, alles was in de meest afgrijselijke conditie. Wat moet dit een sterk hondje zijn om dit alles te overleven. Het is onbegrijpelijk dat ze het al die jaren volhield, al haar celgenoten heen zag gaan, de dood altijd vlakbij was, winter in en winter uit. Ze bleef volhouden, dapper dingetje! Niet veel zouden dit haar nadoen.
Nikita werd van haar vacht verlost mm per mm en met engelengeduld. Het is het meest lieve en dankbare hondje. Ik heb hier geen woorden voor om dit uit te leggen...
Dat moet je meemaken…

Nikita is gered en veilig bij ons. Laten we hopen dat het verleden vlug achter haar mag liggen en de heerlijke gouden mand klaarstaat met een schandalige verwennerij voor de rest van haar al zo korte leventje…







Geen opmerkingen:

Een reactie posten