Nino, onze lieverd is zelfs goed met katten, je zal het nooit weten, je kan het nooit zeggen,...

Als mensen een hond van een asiel adopteren, willen ze zoveel mogelijk weten over hoe en wat. Wat was zijn of haar achtergrond? Hoe is ie in het dagelijkse leven? Hoe is? Wat als? 

Wij als rescue mensen trachten een zo duidelijk mogelijk beeld te geven van de hond die in ons midden kwam met of zonder rugzakje en heel vaak zien we een bang hondje zelfs in het asiel evolueren naar een zelfzekere, stabiele hond. Helaas ook vaak, vooral als de hond een baasje en een familieleven gekend heeft, zie je de hond verkommeren, stilaan aftakelen, zelfs zo erg dat ze zich laten doodgaan. Hun verdriet en hun trouw gaat zo ver dat ze er het leven bij laten.

Nino is een voorbeeld van hoe positief het uitdraaien kan. Hij werd “PER ONGELUK” los in mijn auto gezet, toen ik ingeladen was aan het dodenstation. Ik had hem moeten terugzetten, maar dat deed ik uiteraard niet en zo leerden we Nino kennen. Hij verbleef een hele tijd in ons centrum, maar deze week ging hij naar huis en kijk: zelfs de katten zijn zijn beste vrienden straks!

Op de luchthaven toonde hij zich als een bijzondere, lieve, attente hond. Van het ogenblik dat zij de poort uitgaan, de vrijheid en de liefde tegemoet, voelen ze het, weten ze het en zo vaak ontdek je als adoptant dan een hele lieve en bijzondere unieke vriend in huis.

Adopteer en durf het aan, het is echt de moeite waard. Rugzakskes maken vaak van mensen een ander mens, van dieren een ander dier, in de positieve zin.

Adopteer een hond, van waar dan ook. Geef hen een kans. Geloof me op mijn woord, als je er zelf voor gaat, kan je samen unieke vriendschappen ontdekken. Het is en blijft onbeschrijflijk, meer dan de moeite waard!!!