Samen zat hij met 3 andere podencootjes
(Feliz, Noechky en Brave) in het dodenstation en waren zij nooit gered geweest,
hadden wij hen niet meegenomen.
Elk van hen ging door een hel,
podenco zijnde! Waardeloos en afschuwelijk behandeld door gewetenloze
jagers.
Allen waren bang en geeneen wist dat het
anders kon. Stilaan leren zij bij ons dat ze meer zijn dan een podenco zonder
waarde.
Nog zijn ze erg alert en kijken hun ogen uit,
eten en drinken eindelijk uit een normale bak met water, een normale bol met
eten...
Niet meer vechten om te overleven, niet meer
opgesloten in een stinkende dicht getimmerde kooi zitten.
Finn is een bange podenco. Hij
heeft een oortje kort tegen zijn hoofdje afgesneden, onvoorstelbaar maar waar.
Hierdoor kenmerkt een jager zijn honden: de ene
snijdt de oren af, de andere merkt door middel van verf of een
andere verminking op hun
lichaam.
Ze zijn nu bij ons en vanaf nu leggen we het
verleden achter ons en kijken naar een nieuwe begin…
Meer gegevens over Finn vindt je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten