In juli dit jaar, werd hij aan de poort van
het dodenstation gevonden. Zijn leven kreeg een rare wending!
Hij groeide op en niemand keek om naar
deze mooie,lieve pup, behalve een vrijwilliger die in het dodenstation
werkte.
Nu, vandaag, december, is hij een grote
jongen geworden. Waarom moet zo een schat van een hond opgroeien in een
dodenstation, waar de dood steeds maar
weer om de hoek kijkt?
Van karakter is hij een gemoedelijke, lieve,
rustige kerel, die nooit een warme mand onder zich had, nooit een lekker beentje
kreeg, die heel rustig en gelaten het leven ondergaat, niet wetend hoe het
anders kan.
Daar willen wij hem nu mee verrassen,
met een baasje dat er voor hem staat. Hij groeide op als een vergeten element,
maar is zoveel meer dan dat, heeft zoveel te bieden, zoveel te schenken… Laat hem niet vergeten blijven,
maak van deze ongekende ster een echte
ster…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten