Susanna, werd op straat gezet, werd zwanger en werd moeder op de rand van de stoep,...

Het was een echte huishond. Zo werd ons verteld. Als pupje werd ze geadopteerd door een gezin ergens in het dorp, maar toen ze zwanger werd was de lol eraf en werd ze niet meer binnengelaten. Susanna liep de hele buurt af, op zoek naar eten, op zoek naar affectie.Geen deur ging voor de lieve hond open. Haar buikje werd alsmaar ronder en ze zocht naar een warme plaats waar ze haar pupjes ter wereld zou kunnen brengen. Uiteindelijk beviel ze op de stoep waar ze vroeger woonde en kreeg ze zes kleintjes. Omstaanders werden toch vertederd en gaven haar een karton en wat dekens. Wat nu? De eerste weken gingen voorbij.

Kind en gezin kwamen de mooie kleine pupjes groeten, maar toen ze rond begonnen te kruipen, moesten ze van kind en gezin weg! Oprotten.

Drie van haar hummeltjes werden aan andere buren gegeven. De overblijvers moesten naar het dodenstation gebracht worden, waar wij hen toen binnen genomen hebben.

Het valt ons op wat een lieverd Suzanna eigenlijk is, hoe dankbaar en zorgzaam ze is. Ze is zo blij met een mand en een beschermende mens om haar heen, weet niet wat doen om ons haar dankbaarheid te tonen.

Haar hummeltjes zijn veilig. Nu stilaan naar de toekomst toe…